złoty kask (ZK)


Rozgrywki o Złoty Kask GKSŻ wprowadziła w 1961 roku, w celu spopularyzowania sportu żużlowego.
W pierwszym roku zawody o ZK miała organizować każda pierwszoligowa drużyna  w ramach turnieju dwudziestobiegowego. Do klasyfikacji liczono jednak tylko 7 najlepszych wyników, każdego zawodnika wytypowanego do rywalizacji przez PZM
. Taka forma rywalizacji utrzymała się do 1975 roku, a w rozgrywkach dla 16 najlepszych polskich zawodników , którzy rywalizowali o to trofeum w całorocznym cyklu rozgrywek na różnych torach trofeum nabierało wielkiego prestiżu. W 1970 roku kiedy to Polska była gospodarzem finału Indywidualnych Mistrzostw Świata (IMŚ) i miała do dyspozycji 6 miejsc w finale, 8 turniejów o Złoty Kask (ZK) poprzedziły rozgrywki w grupach z udziałem większej liczby zawodników.
Co roku rozgrywano 6-8 turniejów, które miały za zadanie wyłonić najwszechstronniejszego zawodnika i stanowiły podstawę do wyłonienia reprezentacji Polski oraz obsady miejsc w rozgrywkach o IMŚ. O końcowej klasyfikacji decydowała suma punktów zdobytych przez zawodnika w poszczególnych turniejach finałowych, a przy ich ustalaniu nie brano zwykle pod uwagę jednego lub dwóch turniejów w których dany zawodnik uzyskał najgorszy wynik.

Wracając jednak do początków, pierwsze zawody o ZK odbyły się 22 kwietnia 1961 roku na torze w Bydgoszczy, a ich zwycięzcą został późniejszy zdobywca tego trofeum Florian Kapała, który na podium wyprzedził Henryka Żyto z Unii Leszno i Mariana Kaisera z Legii Gdańsk. Ranga tych rozgrywek, które umożliwiały oglądania rywalizacji najlepszych polskich żużlowców na wielu torach była bardzo duża, a zdobywca ZK miał prawo startować w kasku w kolorze złotym bez regulaminowego pokrowca w zawodach krajowych w następnym sezonie do chwili wyłonienia następnego zdobywcy tego trofeum.
W 1976 roku dokonano zmiany systemu rozgrywek wprowadzając turnieje eliminacyjne i finałowe. Zmiany te miały na celu rozszerzenie dostępu do tej rywalizacji większej liczbie zawodników. Liczba turniejów finałowych ulegała zmianie i w kolejnych sezonach i tak rozgrywano 1-6 turniejów, a do końcowej klasyfikacji zaliczano punkty zdobyte przez zawodnika we wszystkich turniejach finałowych.

Po zmianie systemu rozgrywek, który wielokrotnie modyfikowano w latach następnych nastąpił spadek rangi rywalizacji o ZK. W turniejach historii rozgrywek o ZK mogli brać również udział czterej zawodnicy zaproszeni przez organizatora w tym zawodnicy zagraniczni, jednak sklasyfikowani w rozgrywkach mogą być tylko zawodnicy, którzy do turniejów finałowych zakwalifikowali się w eliminacjach.
Kluby organizujące finał ZK mogą nadawać im według własnego uznania nazwy związane z lokalną tradycją bądź uroczystościami okolicznościowymi. W ostatnich latach turniej o ZK rozgrywano najczęściej we Wrocławiu jako Memoriał dr Lecha Barana.

W roku 2006 finał ZK był jednocześnie krajową eliminacją do IMŚ GP.

W roku 2009 z uwagi na niesprzyjającą aurę przełożono finał rozgrywek o DMP. Niestety brak wolnych terminów spowodował, że finał ZK przeniesiono na początek sezonu 2010.

Rok 2020 był szczególny dla ZK, bowiem podobnie jak dla wielu innych form żużlowej rywalizacji stanął pod znakiem zapytania. Powodem była pandemia wirusa Covid-19 powszechnie nazwanego koronawirusem, który na całym świecie zbierał śmiertelne żniwa. O tym jak poważna była sytuacja niech świadczy orędzie Premiera Mateusza Morawieckiego i wprowadzenie stanu zagrożenia epidemicznego, który zaczął obowiązywać w nocy 14 na 15 marca i miał obowiązywać przez 10 dni, ale tak naprawdę obowiązywał do odwołania. Konsekwencją powyższej decyzji był komunikat, Głównej Komisji Sportu Żużlowego w którym poinformowano o zakazie organizacji zawodów treningowych (sparingów) oraz przeprowadzania zorganizowanych treningów na torach żużlowych początkowo do dnia 1 kwietnia 2020 r., a finalnie do odwołania. W tej sytuacji cały żużel zatrzymał się na 13 długich tygodni. W międzyczasie doszło do wielu nowych ustaleń regulaminowych, renegocjacji kontraktów. Zmiany nastąpiły również w Złotym Kasku. W finałowej stawce znalazły nazwiska nominowane przez GKSŻ, a decyzje te wyjaśnił Piotr Szymański przewodniczący - "Postanowiliśmy, że wobec braku eliminacji, w finale Złotego Kasku pojadą wszyscy reprezentanci Polski seniorów, a także czterech kadrowiczów z grona juniorów". Właśnie dlatego na liście startowej próżno było szukać nazwisk m.in. Piotra Pawlickiego, Przemysława Pawlickiego, Maksyma Drabika czy startującego w Grand Prix Macieja Janowskiego. Dziwić mogło dlaczego tak uznani żużlowcy nie zostali nominowani do rywalizacji. Podłoże tej decyzji sięgało jednak roku 2019 w którym to wspomniana czwórka w turnieju rozgrywanym na koniec sezonu przedstawiła zwolnienia lekarskie i znalazła mało przekonywującą wymówkę, by nie startować w imprezie wieńczącej żużlowy seozn. GKZŚ uznała to za brak profesjonalizmu i nie powołała zawodników do szerokiej kadry na rok 2020. Zatem był to spory cios dla "dezerterów", bo finału Złotego Kasku miał sporą stawkę, ponieważ oprócz głównego trofeum, żużlowcy walczyli o miejsce w finale Indywidualnych Mistrzostw Polski, a także była to eliminacja do SGP i SEC.

Rok 2021 nie przyniósł zmian regulaminowych w rywalizacji o ZK, ale turniej otrzymał ważną dla historii nazwę. Oto bowiem finał Turnieju o Złoty Kask stał się jednocześnie Memoriałem Jerzego Szczakiela, który na stałe zapisał się na kartach historii polskiego speedwaya jako pierwszy polski indywidualny mistrz świata i śmiało można go nazwać jednym z najwybitniejszych żużlowców w historii naszego kraju.
Szczakiel, oprócz złota w IMŚ, zdobywał przecież także złoty medal Mistrzostw Świata Par czy brąz w Drużynowych Mistrzostw Świata. Jednak na własnym podwórku nigdy nie wygrał ani finału Indywidualnych Mistrzostw Polski, ani też finału turnieju o Złoty Kask. Jerzy Szczakiel zmarł 1 września 2020 roku, w wieku 71 lat, po walce z długotrwałą chorobą.

Mistrz świata z 1973 roku przygodę z czarnym sportem rozpoczął sześć lat wcześniej w Opolu, w 1967 roku. W swoim macierzystym klubie startował przez dwanaście lat – aż do przedwczesnego zakończenia kariery. Jerzy Szczakiel zakończył występy na torze w wieku 31 lat, kiedy na jednym z treningów doznał urazu kręgosłupa. Wtedy zakiełkowała w jego głowie myśl, że trzeba powiesić kombinezon na przysłowiowym kołku.
Zawodnik najbardziej kojarzony jest oczywiście z rokiem 1973 i złotym medalem Indywidualnych Mistrzostw Świata, wywalczonym na stadionie w Chorzowie. Polski mistrz, w biegu dodatkowym musiał mierzyć się z nie byle kim, bo samym Ivanem Maugerem. Nasz zawodnik wygrał start, a goniący go Nowozelandczyk na jednym z łuków przeprowadził brawurowy atak, który zakończył się jego wywrotką. A Polak pognał do mety po zwycięstwo, dające złoto.
- Ja do tego biegu często myślami nie wracałem, ponieważ wiem, że zaprzepaściłem w nim szansę na mistrzostwo świata. To ja sam schrzaniłem ten bieg. Popełniłem w nim błędy, które nie powinny mi się przytrafić. Fakty są bowiem takie, że Jerzy Szczakiel wykorzystał umiejętności, które posiadał i zrealizował swoje marzenie. Ja źle odczytałem warunki na torze, próbując Jurka wyprzedzić. Zrobiłem to za szybko i za wcześnie, w kompletnie złym miejscu. Kiedy Szczakiel wystrzelił ze startu w biegu dodatkowym, było oczywiste, że będę musiał zebrać całe swoje doświadczenie, żeby dać radę go dogonić i wyprzedzić. Mój błąd polegał na tym, że nie wziąłem pod uwagę, że tor był nadal śliski od wewnątrz po poprzednich biegach, z dużą ilością luźnego materiału na zewnątrz. Nieszczęście Jurka w jego karierze polegało na tym, że nigdy więcej nie zbliżył się do zrobienia czegoś tak dużego jak w 1973 roku ponownie. Przez wiele lat wielu mylnie uważało go za najsłabszego zawodnika, jaki kiedykolwiek zdobył tytuł mistrza świata. To niefortunne i niesprawiedliwe określenie dla tego bardzo skromnego zawodnika, który nie tylko był o wiele lepszy niż krążące o nim opinie, ale w pełni zasłużył sobie na miejsce w księgach mistrzów żużla. Osiągnął to, czego nie udało się zrealizować wielu setkom innych, ponoć lepszych od niego, zawodników - wspominał po latach Mauger w swojej biografii The Will to Win.
Złoto IMŚ to jedno, ale Jerzy Szczakiel miał na koncie inne sukcesy. Wspomniane Mistrzostwo Świata Par, wywalczone razem z Andrzejem Wyglendą (1971), to także wielkie osiągnięcie w karierze opolanina. W kraju zwyciężył jedynie w finale Srebrnego Kasku (1969), dwa lata później wywalczył srebro Indywidualnych Mistrzostw Polski w gronie seniorów (1971), a w Złotym Kasku był trzeci.
Warto dodać, że Jerzy Szczakiel zapoczątkował specjalne nagrody dla żużlowców, które są wręczane najlepszym i zasłużonym zawodnikom podczas corocznej Gali Ekstraligi. Statuetki, które otrzymują żużlowcy, nazywają się “Szczakiele” – od nazwiska pierwszego polskiego mistrza świata.
- Już od dłuższego czasu zastanawialiśmy się nad tym, jak w odpowiedni sposób upamiętnić naszego mistrza. Bardzo nam na tym zależało. W pewnym momencie pojawiła się opcja, żeby wyrazem takiego hołdu był Złoty Kask. Zaproponowaliśmy to rodzinie Jerzego Szczakiela i szybko dostaliśmy pozytywną odpowiedź. Jerzy Szczakiel był wzorem sportowca i dlatego zależało mi, żeby odpowiednio uczcić jego dokonania. To był niesłychanie skromny człowiek, ale potrafił także doceniać gesty innych ludzi. – Finał Turnieju o Złoty Kask – Memoriał Jerzego Szczakiela nie będzie epizodem przez jeden sezon. Ma to być nowa tradycja, by te ważne zawody zawsze kojarzyły się z Jerzym Szczakielem  - podkreślił Piotr Szymański, przewodniczący Głównej Komisji Sportu Żużlowego.
- Propozycję przekazała mi najpierw pani Grażyna Makowska z Polskiego Związku Motorowego. To było bardzo miłe zaskoczenie – mówiła na łamach serwisu polskiżużel.pl żona Jerzego Szczakiela, pani Stefania. - Niesłychanie się ucieszyłam, bo wiem, że mąż byłby z tego naprawdę zadowolony. Wszystkie zaproszenia i inicjatywy na jego cześć zawsze sprawiały, że się cieszył. To były duże przeżycia. Dla nas to także coś miłego. Przekazałam już informację dzieciom i na pewno będziemy pojawiać się na Złotym Kasku. Syn i zięć już zapowiedzieli, że zjawią się zawsze, jeśli nic poważnego nie stanie im na przeszkodzie – zaznaczyła.

Medaliści
Złotego Kasku
Rok Miejsce
1961 9 finałów Florian Kapała - Rzeszów Henryk Żyto - Leszno Marian Kaiser - Gdańsk
1 Bydgoszcz Florian Kapała - Rzeszów Konstanty Pociejkowicz - Wrocław Marian Kaiser - Gdańsk
2 Rzeszów Florian Kapała - Rzeszów Konstanty Pociejkowicz - Wrocław Stefan Kwoczała - Częstochowa
3 Nowa Huta Joachim Maj - Rybnik Florian Kapała - Rzeszów Henryk Żyto - Leszno
4 Gdańsk Henryk Żyto - Gdańsk Florian Kapała - Rzeszów Stanisław Tkocz - Rybnik
5 Wrocław Marian Kaiser - Gdańsk Norbert Świtała - Bydgoszcz Joachim Maj - Rybnik
6 Rybnik Stanisław Tkocz - Rybnik Florian Kapała - Rzeszów Marian Kaiser - Gdańsk
7 Poznań Henryk Żyto - Gdańsk Florian Kapała - Rzeszów Marian Kaiser - Gdańsk
8 Częstochowa Marian Kaiser - Gdańsk Mieczysław Połukard - Bydgoszcz Joachim Maj - Rybnik
9 Warszawa Henryk Żyto - Gdańsk Stefan Kępa - Rzeszów Marian Kaiser - Gdańsk
1962 8 finałów Marian Kaiser - Gdańsk Florian Kapała - Rzeszów Joachim Maj - Rybnik
1 Rzeszów Florian Kapała - Rzeszów Marian Kaiser - Gdańsk Paweł Waloszek - Świętochłowice
2 Wrocław Marian Kaiser - Gdańsk Joachim Maj - Rybnik Henryk Żyto - Leszno
3 Bydgoszcz Marian Kaiser - Gdańsk Florian Kapała - Rzeszów Henryk Żyto - Leszno
4 Gorzów Marian Kaiser - Gdańsk Stefan Kępa - Rzeszów Paweł Waloszek - Świętochłowice
5 Rybnik Joachim Maj - Rybnik Stanisław Tkocz - Rybnik Florian Kapała - Rzeszów
6 Leszno Marian Kaiser - Gdańsk Florian Kapała - Rzeszów Konstanty Pociejkowicz - Wrocław
7 Częstochowa Marian Kaiser - Gdańsk Henryk Żyto - Leszno Joachim Maj - Rybnik
8 Gdańsk Paweł Waloszek - Świętochłowice Florian Kapała - Rzeszów Konstanty Pociejkowicz - Wrocław
1963 7 finałów Joachim Maj - Rybnik Andrzej Tkocz - Rybnik Henryk Żyto - Leszno
1 Gorzów Stanisław Tkocz - Rybnik Mieczysław Połukard - Bydgoszcz Henryk Żyto - Leszno
2 Rybnik Stanisław Tkocz - Rybnik Mieczysław Połukard - Bydgoszcz Paweł Waloszek - Świętochłowice
3 Leszno Joachim Maj - Rybnik Antoni Woryna - Rybnik Marian Kaiser - Gdańsk
4 Bydgoszcz Florian Kapała - Rzeszów Joachim Maj - Rybnik Stanisław Tkocz - Rybnik
5 Świętochłowice Joachim Maj - Rybnik Paweł Waloszek - Świętochłowice Henryk Żyto - Leszno
6 Wrocław Joachim Maj - Rybnik Stanisław Tkocz - Rybnik Henryk Żyto - Leszno
7 Gdańsk - - -
1964 7 finałów Andrzej Wyglenda - Rybnik Andrzej Pogorzelski - Gorzów Joachim Maj - Rybnik
1 Rybnik Stanisław Tkocz - Rybnik Andrzej Wyglenda - Rybnik Andrzej Pogorzelski - Gorzów
2 Gdańsk Andrzej Wyglenda - Rybnik Marian Kaiser - Gdańsk Zbigniew Podlecki - Gdańsk
3 Gorzów Joachim Maj - Rybnik Edmund Migoś - Gorzów Andrzej Pogorzelski - Gorzów
4 Rzeszów Stefan Kępa - Rzeszów Andrzej Pogorzelski - Gorzów Florian Kapała - Rzeszów
5 Świętochłowice Paweł Waloszek - Świętochłowice Andrzej Wyglenda - Rybnik Joachim Maj - Rybnik
6 Bydgoszcz Andrzej Wyglenda - Rybnik Andrzej Pogorzelski - Gorzów Edward Kupczyński - Bydgoszcz
7 Wrocław Andrzej Pogorzelski - Gorzów Zbigniew Podlecki - Gdańsk Adolf Słaboń - Wrocław
1965 8 finałów Stanisław Tkocz - Rybnik Andrzej Pogorzelski - Gorzów Antoni Woryna - Rybnik
1 Zielona Góra Andrzej Pogorzelski - Gorzów Antoni Woryna - Rybnik Andrzej Wyglenda - Rybnik
2 Rybnik Andrzej Wyglenda - Rybnik Joachim Maj - Rybnik Paweł Waloszek - Świętochłowice
3 Świętochłowice Stanisław Tkocz - Rybnik Paweł Waloszek - Świętochłowice Zbigniew Podlecki - Gdańsk
4 Gorzów Andrzej Pogorzelski - Gorzów Antoni Woryna - Rybnik Joachim Maj - Rybnik
5 Toruń Marian Rose - Toruń Zbigniew Podlecki - Gdańsk Stanisław Tkocz - Rybnik
6 Gdańsk Zbigniew Podlecki - Gdańsk Paweł Waloszek - Świętochłowice Jerzy Trzeszkowski - Wrocław
7 Bydgoszcz Mieczysław Połukard - Bydgoszcz Stanisław Tkocz - Rybnik Edmund Migoś - Gorzów
8 Wrocław Antoni Woryna - Rybnik Stanisław Tkocz - Rybnik Konstanty Pociejkowicz - Wrocław
1966 7 finałów Andrzej Pogorzelski - Gorzów Paweł Waloszek - Świętochłowice Andrzej Wyglenda - Rybnik
1 Zielona Góra Zbigniew Podlecki - Gdańsk Joachim Maj - Rybnik Andrzej Wyglenda - Rybnik
2 Poznań Jerz Trzeszkowski - Wrocław Andrzej Pogorzelski - Gorzów Zbigniew Podlecki - Gdańsk
3 Bydgoszcz Paweł Waloszek - Świętochłowice Andrzej Pogorzelski - Gorzów Marian Rose - Toruń
4 Nowa Huta Andrzej Pogorzelski - Gorzów Konstanty Pociejkowicz - Wrocław Paweł Waloszek - Świętochłowice
5 Poznań Paweł Waloszek - Świętochłowice Antoni Woryna - Rybnik Marian Kaiser - Gdańsk
6 Rybnik Andrzej Wyglenda - Rybnik Andrzej Pogorzelski - Gorzów Joachim Maj - Rybnik
7 Gorzów Andrzej Pogorzelski - Gorzów Jerzy Padewski - Gorzów Joachim Maj - Rybnik
1967 8 finałów Antoni Woryna - Rybnik Henryk Gluecklich - Bydgoszcz Andrzej Wyglenda - Rybnik
1 Rzeszów Andrzej Wyglenda - Rybnik Antoni Woryna - Rybnik Zygmunt Pytko - Tarnów
2 Rybnik Antoni Woryna - Rybnik Andrzej Wyglenda - Rybnik Joachim Maj - Rybnik
3 Częstochowa Andrzej Pogorzelski - Gorzów Henryk Gluecklich - Bydgoszcz Stanisław Rurarz - Częstochowa
4 Poznań Antoni Woryna - Rybnik Zbigniew Podlecki - Gdańsk Stanisław Tkocz - Rybnik
5 Gdańsk Andrzej Wyglenda - Rybnik Jerzy Trzeszkowski - Wrocław Antoni Woryna - Rybnik
6 Tarnów Stanisław Tkocz - Rybnik Marian Rose - Toruń Paweł Waloszek - Świętochłowice
7 Bydgoszcz Henryk Gluecklich - Bydgoszcz Andrzej Pogorzelski - Gorzów Konstanty Pociejkowicz - Wrocław
8 Ostrów Henryk Gluecklich - Bydgoszcz Antoni Woryna - Rybnik Paweł Waloszek - Świętochłowice
1968 8 finałów Paweł Waloszek - Świętochłowice Zygmunt Pytko - Tarnów Stanisław Tkocz - Rybnik
1 Rybnik Antoni Woryna - Rybnik Stanisław Tkocz - Rybnik Paweł Waloszek - Świętochłowice
2 Wrocław Jerzy Trzeszkowski - Wrocław Konstanty Pociejkowicz - Wrocław Paweł Waloszek - Świętochłowice
3 Tarnów Andrzej Tanaś - Tarnów Stanisław Tkocz - Rybnik Jan Mucha - Świętochłowice
4 Gdańsk Konstanty Pociejkowicz - Wrocław Edmund Migoś - Gorzów Jerzy Trzeszkowski - Wrocław
5 Toruń Paweł Waloszek - Świętochłowice Antoni Woryna - Rybnik Zygmunt Pytko - Tarnów
6 Gorzów Paweł Waloszek - Świętochłowice Edmund Migoś - Gorzów Jerzy Padewski - Gorzów
7 Ostrów Andrzej Wyglenda - Rybnik Zygmunt Pytko - Tarnów Zygmunt Malinowski - Częstochowa
8 Bydgoszcz Zygfryd Fridek - Opole Paweł Waloszek - Świętochłowice Edmund Migoś - Gorzów
1969 8 finałów Edward Jancarz - Gorzów Andrzej Pogorzelski - Gorzów Andrzej Wyglenda - Rybnik
1 Częstochowa Zbigniew Podlecki - Gdańsk Andrzej Pogorzelski - Gorzów Zdzisław Dobrucki - Leszno
2 Wrocław Andrzej Wyglenda - Rybnik Edward Jancarz - Gorzów Antoni Woryna - Rybnik
3 Gdańsk Andrzej Wyglenda - Rybnik Zbigniew Podlecki - Gdańsk Zdzisław Dobrucki - Leszno
4 Świętochłowice Edward Jancarz - Gorzów Stanisław Tkocz - Rybnik Zbigniew Podlecki - Gdańsk
5 Gorzów Edward Jancarz - Gorzów Zbigniew Podlecki - Gdańsk Andrzej Wyglenda - Rybnik
6 Bydgoszcz Edward Jancarz - Gorzów Henryk Gluecklich - Bydgoszcz Andrzej Wyglenda - Rybnik
7 Rzeszów Andrzej Pogorzelski - Gorzów Edward Jancarz - Gorzów Henryk Gluecklich - Bydgoszcz
8 Rybnik Paweł Waloszek - Świętochłowice Jerzy Gryt - Rybnik Henryk Gluecklich - Bydgoszcz
1970 8 finałów Jan Mucha - Świętochłowice Paweł Waloszek - Świętochłowice Andrzej Wyglenda - Rybnik
1 Leszno Henryk Gluecklich - Bydgoszcz Jerzy Szczakiel - Opole Stanisław Kasa - Bydgoszcz
2 Świętochłowice Jan Mucha - Świętochłowice Paweł Waloszek - Świętochłowice Jerzy Szczakiel - Opole
3 Rybnik Antoni Woryna - Rybnik Jan Mucha - Świętochłowice Paweł Waloszek - Świętochłowice
4 Bydgoszcz Andrzej Wyglenda - Rybnik Jan Mucha - Świętochłowice Jerzy Szczakiel - Opole
5 Gorzów Andrzej Wyglenda - Rybnik Jan Mucha - Świętochłowice Paweł Waloszek - Świętochłowice
6 Opole Antoni Woryna - Rybnik Zygfryd Friedek - Opole Paweł Waloszek - Świętochłowice
7 Wrocław Paweł Waloszek - Świętochłowice Henryk Gluecklich - Bydgoszcz Zygfryd Friedek - Opole
8 Gdańsk Paweł Waloszek - Świętochłowice Jan Mucha - Świętochłowice Józef Jarmuła - Świętochłowice
1971 7 finałów Antoni Woryna - Rybnik Paweł Waloszek - Świętochłowice Jerzy Szczakiel - Opole
1 Gorzów Paweł Waloszek - Świętochłowice Jerzy Trzeszkowski - Wrocław Zygmunt Pytko - Tarnów
2 Opole Jerzy Szczakiel - Opole Zygmunt Pytko - Tarnów Jerzy Gryt - Rybnik
3 Rybnik Andrzej Wyglenda - Rybnik Antoni Woryna - Rybnik Zdzisław Dobrucki - Leszno
4 Bydgoszcz Antoni Woryna - Rybnik Henryk Gluecklich - Bydgoszcz Zygfryd Friedek - Opole
5 Tarnów Antoni Woryna - Rybnik Jerzy Gryt - Rybnik Zygfryd Friedek - Opole
6 Wrocław Paweł Waloszek - Świętochłowice Henryk Gluecklich - Bydgoszcz Antoni Woryna - Rybnik
7 Świętochłowice Paweł Waloszek - Świętochłowice Jan Mucha - Świętochłowice Józef Jarmuła - Świętochłowice
1972 8 finałów Edward Jancarz - Gorzów Henryk Gluecklich - Bydgoszcz Marek Cieślak - Częstochowa
1 Częstochowa Marek Cieślak - Częstochowa Henryk Gluecklich - Bydgoszcz Edward Jancarz - Gorzów
2 Gorzów Paweł Waloszek - Świętochłowice Edward Jancarz - Gorzów Henryk Gluecklich - Bydgoszcz
3 Opole Edward Jancarz - Gorzów Andrzej Wyglenda - Rybnik Henryk Gluecklich - Bydgoszcz
4 Bydgoszcz Henryk Gluecklich - Bydgoszcz Edward Jancarz - Gorzów Jerzy Gryt - Rybnik
5 Chorzów Marek Cieślak - Częstochowa Paweł Waloszek - Świętochłowice Zenon Plech - Gorzów
6 Poznań Jerzy Gryt - Rybnik Zenon Plech - Gorzów Henryk Gluecklich - Bydgoszcz
7 Wrocław Marek Cieślak - Częstochowa Henryk Gluecklich - Bydgoszcz Edward Jancarz - Gorzów
8 Zielona Góra Edward Jancarz - Gorzów Zenon Plech - Gorzów Paweł Waloszek - Świętochłowice
1973 8 finałów Zenon Plech - Gorzów Edward Jancarz - Gorzów Jan Mucha - Świętochłowice
1 Gorzów Zenon Plech - Gorzów Marek Cieślak - Częstochowa Henryk Gluecklich - Bydgoszcz
2 Leszno Zenon Plech - Gorzów Edward Jancarz - Gorzów Jan Mucha - Świętochłowice
3 Zielona Góra Zbigniew Marcinkowski - Zielona Góra Jan Mucha - Świętochłowice Zenon Plech - Gorzów
4 Opole Jerzy Szczakiel - Opole Zenon Plech - Gorzów Edward Jancarz - Gorzów
5 Częstochowa Zenon Plech - Gorzów Marek Cieślak - Częstochowa Henryk Gluecklich - Bydgoszcz
6 Chorzów Edward Jancarz - Gorzów Henryk Żyto - Leszno Paweł Waloszek - Świętochłowice
7 Bydgoszcz Zenon Plech - Gorzów Jerzy Szczakiel - Opole Jerzy Kowalski - Leszno
8 Chorzów Paweł Waloszek - Świętochłowice Andrzej Wyglenda - Rybnik Antoni Fojcik - Rybnik
1974 6 finałów Zenon Plech - Gorzów Jan Mucha - Świętochłowice Edward Jancarz - Gorzów
1 Rybnik Zenon Plech - Gorzów Andrzej Tkocz - Rybnik Jerzy Gryt - Rybnik
2 Bydgoszcz Andrzej Tanaś - Tarnów Jan Mucha - Świętochłowice Zenon Plech - Gorzów
3 Leszno Zenon Plech - Gorzów Bogdan Nowak - Gorzów Jan Mucha - Świętochłowice
4 Częstochowa Zenon Plech - Gorzów Andrzej Jurczyński - Częstochowa Edward Jancarz - Gorzów
5 Zielona Góra Marek Cieślak - Częstochowa Zenon Plech - Gorzów Edward Jancarz - Gorzów
6 Gorzów Zenon Plech - Gorzów Jan Mucha - Świętochłowice Paweł Waloszek - Świętochłowice
1975 8 finałów Edward Jancarz - Gorzów Zenon Plech - Gorzów Bogusław Nowak - Gorzów
1 Wrocław Zygfryd Kostka - Wrocław Piotr Bruzda - Wrocław Zenon Plech - Gorzów
2 Częstochowa Marek Cieślak - Częstochowa Zenon Urbaniec - Częstochowa Henryk Gluecklich - Bydgoszcz
3 Rybnik Edward Jancarz - Gorzów Paweł Waloszek - Świętochłowice Piotr Pyszny - Rybnik
4 Gorzów Zenon Plech - Gorzów Marek Cieślak - Częstochowa Edward Jancarz - Gorzów
5 Leszno Bogusław Nowak - Gorzów Jerzy Rembas - Gorzów Andrzej Jurczyński - Częstochowa
6 Opole Jerzy Szczakiel - Opole Franciszek Stach - Opole Edward Jancarz - Gorzów
7 Bydgoszcz Edward Jancarz - Gorzów Henryk Gluecklich - Bydgoszcz Zenon Plech - Gorzów
8 Gdańsk Bogusław Nowak - Gorzów Edward Jancarz - Gorzów Jerzy Rembas - Gorzów
1976 4 finały Marek Cieślak - Częstochowa Edward Jancarz - Gorzów Jerzy Rembas - Gorzów
1 Opole Jan Mucha - Świętochłowice Edward Jancarz - Gorzów Marek Cieślak - Częstochowa
2 Leszno Jerzy Rembas - Gorzów Jerzy Kowalski - Leszno Edward Jancarz - Gorzów
3 Gorzów Marek Cieślak - Częstochowa Jerzy Rembas - Gorzów Edward Jancarz - Gorzów
4 Częstochowa Marek Cieślak - Częstochowa Edward Jancarz - Gorzów Andrzej Jurczyński - Częstochowa
1977 4 finały Jerzy Rembas - Gorzów Jan Mucha - Świętochłowice Bogusław Nowak - Gorzów
1 Opole Jerzy Rembas - Gorzów Jan Mucha - Świętochłowice Andrzej Tkocz - Rybnik
2 Leszno Bogusław Nowak - Gorzów Wojciech Kaczmarek - Gniezno Jan Mucha - Świętochłowice
3 Gorzów Jerzy Rembas - Gorzów Jan Mucha - Świętochłowice Wojciech Kaczmarek - Gniezno
4 Częstochowa Jan Mucha - Świętochłowice Jerzy Rembas - Gorzów Bogusław Nowak - Gorzów
1978 Chorzów Zenon Plech - Gdańsk Bolesław Proch - Gorzów Andrzej Huszcza - Zielona Góra
1979 4 finały Robert Słaboń - Wrocław Piotr Pyszny - Rybnik Mariusz Okoniewski - Leszno
1 Częstochowa Robert Słaboń - Wrocław Jacek Goerlitz - Opole Jerzy Rembas - Gorzów
2 Gdańsk Piotr Pyszny - Rybnik Robert Słaboń - Wrocław Mariusz Okoniewski - Leszno
3 Chorzów Robert Słaboń - Wrocław Jerzy Kochman - Świętochłowice Henryk Olszak - Zielona Góra
4 Rybnik Piotr Pyszny - Rybnik Robert Słaboń - Wrocław Jan Ząbik - Toruń
1980 4 finały Robert Słaboń - Wrocław Eugeniusz Błaszak - Gniezno Bernard Jąder - Leszno
1 Rybnik Jerzy Kochman - Świętochłowice Jacek Goerlitz - Opole Robert Słaboń - Wrocław
2 Wrocław Robert Słaboń - Wrocław Eugeniusz Błaszak - Gniezno Bernard Jąder - Leszno
3 Toruń Eugeniusz Błaszak - Gniezno Bernard Jąder - Leszno Leon Kujawski - Gniezno
4 Leszno Robert Słaboń - Wrocław Włodzimierz Heliński - Leszno Marek Kępa - Lublin
1981 4 finały Bolesław Proch - Bydgoszcz Leonard Raba - Opole
Jan Ząbik - Toruń
1 Wrocław Leonard Raba - Opole Jerzy Kochman - Świętochłowice Bolesław Proch - Bydgoszcz
2 Bydgoszcz Wojciech Żabiałowicz - Toruń Bernard Jąder - Leszno Bolesław Proch - Bydgoszcz
3 Grudziądz Bolesław Proch - Bydgoszcz Jerzy Kochman - Świętochłowice Marek Towalski - Gorzów
4 Leszno Leonard Raba - Opole Alfred Siekierka - Opole Jan Ząbik - Toruń
1982 Leszno Roman Jankowski - Leszno
Wojciech Żabiałowicz - Toruń
Mirosław Berliński - Gdańsk
1983 Leszno Jan Krzystyniak - Zielona Góra Mirosław Berliński - Gdańsk Andrzej Huszcza - Zielona Góra
1984 Wrocław Roman Jankowski - Leszno Grzegorz Dzikowski - Gdańsk Leonard Raba - Opole
1985 3 finały
Wojciech Żabiałowicz - Toruń
Mirosław Berliński - Gdańsk Maciej Jaworek - Zielona Góra
1 Opole Mirosław Berliński - Gdańsk Jan Krzystyniak - Leszno Zenon Plech - Gdańsk
2 Gdańsk Mirosław Berliński - Gdańsk Jan Krzystyniak - Leszno Wojciech Żabiałowicz - Toruń
3 Zielona Góra Wojciech Żabiałowicz - Toruń Maciej Jaworek - Zielona Góra Wiesław Pawlak - Zielona Góra
1986 4 finały Roman Jankowski - Leszno
Wojciech Żabiałowicz - Toruń
Andrzej Huszcza - Zielona Góra
1 Częstochowa Roman Jankowski - Leszno Wojciech Żabiałowicz - Toruń Andrzej Huszcza - Zielona Góra
2 Rybnik Zenon Kasprzak - Leszno Grzegorz Dzikowski - Gdańsk Andrzej Huszcza - Zielona Góra
3 Gniezno Ryszard Dołomisiewicz - Bydgoszcz Roman Jankowski - Leszno Wojciech Żabiałowicz - Toruń
4 Wrocław Roman Jankowski - Leszno Maciej Jaworek - Zielona Góra Andrzej Huszcza - Zielona Góra
1987 4 finały Krzysztof Kasprzak - Leszno
Wojciech Żabiałowicz - Toruń
Roman Jankowski - Leszno
1 Gdańsk Andrzej Huszcza - Zielona Góra Zbigniew Krakowski - Leszno Piotr Świst - Rzeszów
2 Rzeszów Zenon Kasprzak - Leszno Roman Jankowski - Leszno Wojciech Załuski - Opole
3 Opole Roman Jankowski - Leszno Zenon Kasprzak - Leszno Zbigniew Krakowski - Leszno
4 Wrocław Cezary Owiżyc - Gorzów Zenon Kasprzak - Leszno Wojciech Żabiałowicz - Toruń
1988 4 finały Piotr Świst - Gorzów Jan Krzystyniak - Leszno Krzysztof Kasprzak - Leszno
1 Toruń Andrzej Huszcza - Zielona Góra Jarosław Olszewski - Gdańsk Piotr Świst - Rzeszów
2 Gniezno Jan Krzystyniak - Zielona Góra Piotr Świst - Gorzów Zenon Kasprzak - Leszno
3 Gorzów Dariusz Stenka - Gdańsk Piotr Świst - Gorzów Antoni Skupień - Rybnik
4 Wrocław Jan Krzystyniak - Zielona Góra Andrzej Huszcza - Zielona Góra Piotr Świst - Rzeszów
1989 2 finały Wojciech Załuski - Opole Andrzej Huszcza - Zielona Góra Janusz Stachyra - Rzeszów
1 Tarnów Wojciech Załuski - Opole Andrzej Huszcza - Zielona Góra Janusz Stachyra - Rzeszów
2 Wrocław Andrzej Huszcza - Zielona Góra Wojciech Załuski - Opole Henryk Piekarski - Wrocław
1990 6 finałów Mirosław Korbel - Rybnik Roman Jankowski - Leszno Jacek Gomólski - Gniezno
1 Toruń Jan Krzystyniak - Zielona Góra Jacek Gomólski - Gniezno Eugeniusz Skupień - Rybnik
2 Rybnik Eugeniusz Skupień - Rybnik Roman Jankowski - Leszno Zenon Kasprzak - Leszno
3 Zielona Góra Jarosław Szymkowiak - Zielona Góra Roman Jankowski - Leszno Mirosław Korbel - Opole
4 Leszno Zenon Kasprzak - Leszno Tomasz Gollob - Bydgoszcz Roman Jankowski - Leszno
5 Rzeszów Mirosław Korbel - Rybnik Sławomir Drabik - Częstochowa Janusz Stachyra - Rzeszów
6 Wrocław Henryk Piekarski - Wrocław Roman Jankowski - Leszno Jacek Gomólski - Gniezno
1991 2 finały Sławomir Drabik - Częstochowa Andrzej Huszcza - Zielona Góra Piotr Pawlicki - Leszno
1 Gdańsk Jarosław Olszewski - Gdańsk Sławomir Drabik - Częstochowa Andrzej Huszcza - Zielona Góra
2 Wrocław Kelvin Tatum - Anglia Sławomir Drabik - Częstochowa Vaclav Milik - Czechosłowacja
1992 Wrocław Tomasz Gollob - Bydgoszcz Roman Jankowski - Leszno
Krzysztof Kuczwalski - Toruń
1993 Wrocław Dariusz Śledź - Wrocław Jerzy Mordel - Lublin Jan Krzystyniak - Rzeszów
1994 Wrocław Tomasz Gollob - Bydgoszcz Dariusz Śledź - Wrocław
Jacek Krzyżaniak - Toruń
1995 Wrocław Tomasz Gollob - Bydgoszcz Jarosław Olszewski - Gdańsk
Tomasz Bajerski - Toruń
1996 Wrocław Jacek Gollob - Bydgoszcz Tomasz Gollob - Bydgoszcz Roman Jankowski - Leszno
1997 Wrocław Tomasz Gollob - Bydgoszcz Tomasz Bajerski - Gorzów Sebastian Ułamek - Częstochowa
1998 Wrocław Jacek Gollob - Bydgoszcz Rafał Dobrucki - Piła Piotr Świst - Rzeszów
1999 Wrocław Jacek Krzyżaniak - Wrocław Robert Sawina - Gniezno Rafał Dobrucki - Piła
2000 Wrocław Tomasz Gollob - Bydgoszcz Sebastian Ułamek - Gdańsk Andrzej Huszcza - Zielona Góra
2001 Wrocław Piotr Protasiewicz - Bydgoszcz Robert Sawina - Wrocław Sebastian Ułamek - Wrocław
2002 Bydgoszcz Tomasz Gollob - Bydgoszcz Jacek Gollob - Bydgoszcz Piotr Protasiewicz - Bydgoszcz
2003 Wrocław Rafał Okoniewski - Zielona Góra Tomasz Jędrzejak - Wrocław Jarosław Hampel - Wrocław
2004 Bydgoszcz
Wiesław Jaguś - Toruń
Tomasz Gapiński - Wrocław Grzegorz Walasek - Częstochowa
2005 Rybnik Janusz Kołodziej - Tarnów Damian Baliński - Leszno Krzysztof Słaboń - Wrocław
2006 Częstochowa Tomasz Gollob - Tarnów Sebastian Ułamek - Częstochowa Piotr Protasiewicz - Bydgoszcz
2007 Bydgoszcz Grzegorz Walasek - Zielona Góra Rafał Dobrucki - Rzeszów Krzysztof Kasprzak - Leszno
2008 Wrocław Damian Baliński - Leszno Jarosław Hampel - Leszno
Miedziński Adrian - Toruń
2009 Zielona Góra Janusz Kołodziej - Tarnów Piotr Protasiewicz - Zielona Góra Krzysztof Kasprzak - Leszno
2010 Częstochowa Janusz Kołodziej - Leszno
Miedziński Adrian - Toruń
Piotr Protasiewicz - Zielona Góra
2011 Toruń
Miedziński Adrian - Toruń
Piotr Protasiewicz - Zielona Góra Janusz Kołodziej - Leszno
2012 Gorzów Piotr Pawlicki - Leszno Grzegorz Zengota - Częstochowa Przemysław Pawlicki - Leszno
2013 Rawicz Maciej Janowski - Tarnów
Miedziński Adrian - Toruń
Jarosław Hampel - Zielona Góra
2014 Rawicz Przemysław Pawlicki - Leszno Kacper Gomólski - Tarnów Grzegorz Walasek - Częstochowa
2015 Lublin Przemysław Pawlicki - Leszno Mirosław Jabłoński - Rzeszów Piotr Pawlicki - Leszno
2016 Tarnów Patryk Dudek - Zielona Góra Bartosz Zmarzlik - Gorzów Janusz Kołodziej - Tarnów
2017 Zielona Góra Przemysław Pawlicki - Gorzów Janusz Kołodziej - Leszno Piotr Pawlicki - Leszno
2018 Piła Jarosław Hampel - Leszno Bartosz Zmarzlik - Gorzów Janusz Kołodziej - Leszno
2019 Gdańsk Kasprzak Krzysztof - Gorzów Jamróg Jakub - Wrocław Piotr Protasiewicz - Zielona Góra
2020 Bydgoszcz Bartosz Zmarzlik - Gorzów Przedpełski Paweł - Częstochowa Kasprzak Krzysztof - Gorzów
2021 Zielona Góra Bartosz Zmarzlik - Gorzów Janusz Kołodziej - Leszno


Przedpełski Paweł - Toruń

2022 Opole Bartosz Zmarzlik - Gorzów Kubera Dominiki - Lublin
Patryk Dudek - Toruń
2023 Opole Maciej Janowski - Wrocław Bartosz Zmarzlik - Lublin Piotr Pawlicki - Wrocław
  
medalowe zdobycze KLUBÓW
w Złotym Kasku
Liczba
finałów
w mieście
stan na dzień
2023-12-25
medalowe zdobycze ZAWODNIKÓW
w Złotym Kasku
Klub Klub
13 10 5 17 1 Tomasz Gollob 7 1  
2 Zmarzlik Bartosz 3 3  
3 Janusz Kołodziej 3 2 3
4 Roman Jankowski 3 2 2
11 8 12 13 5 Edward Jancarz 3 2 1
6 Zenon Plech 3 1  
7 Przemysław Pawlicki 3   1
8 Jacek Gollob 2 1  
11 4 2 20 9 Krzysztof Kasprzak 2   4
10 Antoni Woryna 2   1
11 Robert Słaboń 2    
12 Maciej Janowski 2    
6 2 8 18 13 Andrzej Pogorzelski 1 3  
14 Paweł Waloszek 1 3  
15 Wojciech Żabiałowicz 1 3  
16 Piotr Protasiewicz 1 2 4
5 5 4 32 17 Adrian Miedziński 1 2 1
18 Jan Mucha 1 2 1
19 Jarosław Hampel 1 1 2
20 Jan Krzystyniak 1 1 1
4 4 8 10 21 Florian Kapała 1 1  
22 Damian Baliński 1 1  
23 Dariusz Śledź 1 1  
24 Bolesław Proch 1 1  
3 5 7 6 25 Andrzej Wyglenda 1   4
26 Piotr Pawlicki 1   3
27 Joachim Maj 1   2
28 Grzegorz Walasek 1   2
2 5 1 6 29 Jacek Krzyżaniak 1   1
30 Jerzy Rembas 1   1
31 Marek Cieślak 1   1
32 Marian Kaiser 1   1
2 3 4 14 33 Piotr Pawlicki - Senior 1   1
34 Piotr Świst 1   1
35 Stanisław Tkocz 1   1
36 Dudek Patryk 1   1
2 2 3 5 37 Wiesław Jaguś 1    
38 Mirosław Korbel 1    
39 Rafał Okoniewski 1    
40 Sławomir Drabik 1    
2 5 2 15 41 Wojciech Załuski 1    
42 Andrzej Huszcza   2 4
43 Sebastian Ułamek   2 2
44 Mirosław Berliński   2 1
1 3 3 7 45 Rafał Dobrucki   2 1
46 Robert Sawina   2  
47 Henryk Gluecklich   2  
48 Tomasz Bajerski   1 1
1 1 2 10 49 Leonard Raba   1 1
50 Henryk Żyto   1 1
51 Paweł Przedpełski   1 1
52 Andrzej Tkocz   1  
  3   1 53 Eugeniusz Błaszak   1  
54 Grzegorz Dzikowski   1  
55 Grzegorz Zengota   1  
56 Jerzy Mordel   1  
  2 1 2 57 Piotr Pyszny   1  
58 Tomasz Gapiński   1  
59 Tomasz Jędrzejak   1  
60 Zygmunt Pytko   1  
  1 1 1 61 Kacper Gomólski   1  
62 Mirosław Jabłoński   1  
63 Kubera Dominik   1  
64 Bogusław Nowak     2
      5 65 Krzysztof Kuczwalski     1
66 Jan Ząbik     1
67 Krzysztof Słaboń     1
68 Janusz Stachyra     1
      5 69 Jerzy Szczakiel     1
70 Bernard Jąder     1
71 Jacek Gomólski     1
72 Maciej Jaworek     1
      2 72 Mariusz Okoniewski     1
73 Jamróg Jakub     1
      3        
       
      2        
       
      1        
       
      1        
       

Źródło: Henryk Grzonka, "Speedway mała encyklopedia"; Katowice 1996

strona główna

toruńskie turnieje turnieje światowe turnieje krajowe
zawodnicy trenerzy mechanicy działacze
klub statystyki sprzęt