KUCZWALSKI Krzysztof

Z zawodu elektromonter. Żonaty (Edyta) dwójka dzieci (Julia i Patryk). Rozpoczynając treningi w toruńskiej szkółce koledzy wołali do niego "Łysy" z czasem kibice okrzyknęli go KejKej'em

Krzysztof Kuczwalski zaczął pod skrzydłami Jana Ząbika, który sam powoli kończył i był jeżdżącym trenerem w toruńskim klubie. Był wówczas trzynastoletnim chłopakiem, a toruńska selekcja żużlowa miała wielu chętnych do jazdy w lewo. Było dokładnie stu adeptów, a po solidnej selekcji zostało piętnastu. Ale rywalizacja nakręcała młodego Krzyśka. Po zdaniu licencji w 1985 już w drugim roku startów jako licencjonowany jeździec przebił się do składu Apatora i przez kolejne lata regularnie ścigał się w lidze, będąc zwykle zawodnikiem tzw. drugiej linii i został zapamiętanym jako solidny ligowiec. Tymczasem właśnie debiutanckim dla KeyKeya sezonie, torunianie po niezwykle zaciętej walce z odwiecznym rywalem z Bydgoszczy zdobyli pierwszy złoty medal Drużynowych Mistrzostw Polski w swojej historii. Kuczwalski świętował taki tytuł dwukrotnie, bo cztery lata później też dołożył swoje do triumfu Apatora w lidze. Jak sam przyznaje po latach, to jego największe sukcesy w karierze, choć jej sam tak nie nazywa "To nie była kariera, a po prostu fajna przygoda z żużlem. Lubiłem to, co robiłem".

Być może jego kariera potoczyłaby się szerszym kołem, ale trafił na czasy, w których wysyp talentów w Toruniu był duży. Była to zgrana ekipa głodnych jazdy zawodników stanowiących o sile jednej z najlepszych drużyn w Polsce. Trenowani pod kątem fizycznym przez Ryszarda Neunerta, spędzali wiele godzin razem nie tylko w trakcie trwania sezonu. Sam Kuczwalski przyznaje, że kilku zawodników było od niego lepszych na torze, ale podwójnych drużynowych mistrzów kraju z Torunia do roku 2021 było tylko ośmiu: Wiesław Jaguś, Robert Kościecha, Mirosław Kowalik, Eugeniusz Miastkowski, Wojciech Żabiałowicz, Stefan Tietz i Mariusz Strzelecki.
W barwach Apatora występował przez 14 sezonów i odjechał 207 meczów. Zdobył osiem medali DMP, bo oprócz dwóch złotych wywalczył jeszcze dwa srebrne i cztery brązowe. I choć daleko mu do Wiesława Jagusia, który ma na swoim koncie aż jedenaście krążków, to osiem medali mają jeszcze tylko reprezentanci Polski: Mirosław Kowalik i Adrian Miedziński. Do drużynowej kolekcji trofeów dołożył też dwa Drużynowe Puchary Polski i Młodzieżowe Drużynowe Mistrzostwa Polski, tytuł w Młodzieżowych Mistrzostwach Polski Par Klubowych. Był też trzeci w Złotym Kasku. A park maszyn mógł dzielić z takimi tuzami jak Per Jonsson czy Mark Loram, choć jego idolem od dzieciaka był i jest Bruce Penhall.

Jego ulubionym torem był ten na którym się wychował, a nie lubiany tor w Opolu. Jako najlepszy motocykl Kej-Kej wymienia ten który jest dobrze przygotowany. Przez większą część kariery startował na Jawach (chyba przez sentyment bowiem Jawa była jego pierwszym motocyklem). Zawsze skromny, podziwiający światową czołówkę speedwaya. Jak nie trudno się domyśleć, należał do grona wybitnej toruńskiej młodzieży. Niestety krótka kariera go przerosła, zmarnował swój talent, bowiem po około ośmiu latach wygrywania z najlepszymi, ostatnie sezony w karierze zawodnika były regularnym równaniem w dół i w drużynie pojawiał się raczej przez wzgląd na wcześniejsze niemałe i niepodważalne sukcesy. W ostatnim sezonie startów (1998 roku) zaliczył raptem dziewięć wyścigów, zdobył 2 pkt i meczem z Polonią Bydgoszcz, na torze rywala pożegnał się z czynnym uprawianiem żużla.

Po zjechaniu z żużlowego toru został kierowcą taxi, a jednocześnie pomagał w parkingu m.in. Jakowi Krzyżaniakowi, toruńskim juniorom stawiającym pierwsze kroki w poważnym żużlu czy liderowi toruńskich Aniołów w nowym tysiącleciu Wiesławowi Jagusiowi

Od lat mieszka i pracuje w Szwecji i zawsze śledzi wyniki swojego klubu i zawodników w nim startujących.

Oto najważniejsze z nich firmowane przez PZM:

DMP	1986/1; 1990/1; 1991/3; 1992/3; 1993/3; 1994/3; 1995/2; 1996/2
MDMP	1985/1; 1988/3; 1989/2; 1990/1
DPP	1993/1; 1995/4; 1997/1
IMP	1988/16; 1994/16; 1995/rez
MIMP	1986/rez; 1988/4; 1989/7; 1990/9
MPPK	1988/8; 1993/3
MMPPK	1986/4; 1987/6; 1988/4; 1990/1
BK	1986/6; 1988/3
SK	1986/4; 1987/4; 1988/12
ZK	1992/3

Wyniki ligowe zawodnika w barwach toruńskich

Sezon	mecze	biegi	punkty	bonusy	Średnia biegowa	Miejsce w ligowym rankingu
1985	3	9	4	-	0,44	-
1986	13	39	40	8	1,230	48
1987	16	71	122	19	1,986	19
1988	18	90	138	14	1,689	35
1989	17	66	81	14	1,439	45
1990	19	71	83	15	1,380	41
1991	14	50	68	10	1,560	37
1992	18	79	107	16	1,557	54
1993	11	43	68	10	1,814	31
1994	18	64	85,5	10	1,492	?
1995	18	72	93	21	1,583	40
1996	20	58	36	13	0,844	?
1997	19	63	39	9	0,762	76
1998	3	9	2	1	0,333	-

Zdjęcia zostały nabyte
na stadionowym stoisku z pamiątkami