SORENSEN Tim
Dania

Urodzony 14 maja 2000 roku w Brøns Dania.

Zaczynał od miniżużla do którego trafił w wieku 5 lat. Z biegiem lat rozwijał swoje umiejętności i tak trafił do drużyny Esbjerg Motor Sport i od razu dostrzegli go żużlowi promotorzy również poza Danią.
W wieku osiemnastu lat podpisał swój pierwszy zagraniczny kontrakt, a drużyną która zdecydowała się zaryzykować i zainwestować w młodego Duńczyka, był Get Well Toruń, który w ostatnim dniu okienka transferowego przed sezonem AD 2019, zakontraktował trzech młodych Duńczyków w osobach Mathiasa Nielsena, Kaspera Andersena i właśnie Tima Soerensena.

Młody jeździec nie miał większych szans szans na wywalczenie miejsca w ligowym składzie Aniołów, jednak kontrakt z polskim klubem umożliwiał mu znalezienie zespołu w niższej klasie rozgrywkowej i rozwijanie umiejętności ścigając się z najlepszymi zawodnikami na świecie. Sam zawodnik wierzył jednak, że swój potencjał będzie potrafił pokazać żużlowemu światu w drużynie Aniołów, bo jak twierdził: "Aby jeździć w lidze polskiej, należy prezentować pewien poziom sportowy. Raczej nie ma tu miejsca dla żużlowców, którzy nie są jeszcze gotowi do jazdy w Ekstralidze. Ja jestem. Wierzę, że dzięki startom w Get Well stanę się lepszym zawodnikiem, bo po to tu jestem. Naprawdę dobrze trafiłem. W tym klubie było już wielu młodych żużlowców i duża część z nich została gwiazdami tego sportu. Wszystko jest tam profesjonalnie zarządzane i to daje efekty. Wiedzą, jak pomagać zawodnikom w rozwoju".

Niestety Tim, podobnie jak jego Duńscy koledzy nie znaleźli uznania w oczach nie tylko toruńskich działaczy, ale nie znalazł się nikt w Polsce kto byłby zainteresowany ich jazdą na którymkolwiek poziomie ligowej rywalizacji w kraju nad Wisłą. W rozgrywkach międzynarodowych indywidualnie zawodnik też nie odegrał większej roli. Pojawił się za to jako uczestnik młodzieżowych finałów drużynowych i choć Dania została trzecią reprezentacją juniorską na świecie, to Sorensen nie miał w tym swojego udziału, bowiem na torze się nie pojawił. Jednak w drużynowych mistrzostwach Europy, w których młodzi jeźdźcy z kraju Hamleta wywalczyli srebrny medal, Tim był czołową postacią i z 12 punktami liderował swojej drużynie, która przegrała złoto po biegu dodatkowym z Polską. Z dobrej strony pokazał się też w eliminacjach Indywidualnych Mistrzostw Świata Juniorów, gdzie udało mu się awansować do finałowego cyklu w którym zapłacił frycowe, bo nie miał większych szans na nawiązanie walki z najlepszymi juniorami świata, choć w zawodach w Guestrow awansował do półfinału.
Drobne przebłyski Sorensena i jego waleczny styl jazy, nie zmieniały faktu, że cała idea "duńskiego projektu" legła w gruzach i jej sens znany był tylko menadżerowi Jackowi Frątczakowi i zniknęła wraz ze zwolnieniem menadżera.

Na sezon 2020 Sorensen w barwach Aniołów nie znalazł zatrudnienia, bowiem po spadku z ekstraligi Apator miał plan szybkiego powrotu w ekstraligowe szeregi, a zdaniem toruńskich działaczy umiejętności młodego Duńczyka nie gwarantowały pewności i stabilności punktowej. Klub nie powinien jednak zrywać kontaktu z zawodnikiem, bo przykład Czugunowa, Kurtza czy Fricke pokazał, że nieopierzony junior, niespodziewanie mógł zostać wartościowym zawodnikiem. Wiedzieli o tym działacze Orła Łódź, którzy postanowili zaufać dziewiętnastolatkowi i zaproponowali mu walkę o miejsce w składzie pierwszoligowej drużyny. A walka ta ni była łatwa, bowiem biorąc pod uwagę przepisy, które nie pozwalały zawodnikom zagranicznym startować na pozycjach młodzieżowych, Soerensen musiał najpierw stawić czoła w rywalizacji z zagranicznymi seniorami, a potem udowodnić swoją wartość na torze w meczu ligowym. Co ciekawe ambicja i determinacja pchała Sorensena do parafowania kontraktu w polskiej lisze, gdy w trwały dyskusje na temat możliwości wprowadzenia do składów drużyn Ekstraligi zagranicznego młodzieżowca, Duńczyk o tym wiedział i postanowił skorzystać z okazji, dlatego prowadził zaawansowane rozmowy z kilkoma polskimi klubami. W przeciwieństwie do polskich juniorów, którzy po odjechaniu kilku meczów, żądali od klubów kontraktów na poziomie kilkuset tysięcy złotych, Tim postanowił zadowolić się 40 tysiącami złotych. Oferty opiewające na taką kwotę złożył kilku klubom z Ekstraligi i liczył, że gdzieś znajdzie pracodawcę, który po zmianie przepisów wstawi go na pozycję młodzieżowca, bo to oznaczałoby dla każdego klubu oszczędność co najmniej 100 tysięcy złotych rocznie. Przepis o zagranicznym juniorze jednak upadł i zawodnik ze swoim teamem zaczął szukać swojej szansy na jazdę w niższej lidze i tak trafił do wspomnianego łódzkiego Orła.
Niestety sezon 2020 dla Duńczyka podobnie jak dla wielu zawodników stanął pod znakiem zapytania. Powodem była pandemia wirusa Covid-19 powszechnie nazwanego koronawirusem, który na całym świecie zbierał śmiertelne żniwa. O tym jak poważna była sytuacja niech świadczy orędzie Premiera Mateusza Morawieckiego i wprowadzenie stanu zagrożenia epidemicznego, który zaczął obowiązywać w nocy 14 na 15 marca i miał obowiązywać przez 10 dni, ale tak naprawdę obowiązywał do odwołania. Konsekwencją powyższej decyzji był komunikat, Głównej Komisji Sportu Żużlowego w którym poinformowano o zakazie organizacji zawodów treningowych (sparingów) oraz przeprowadzania zorganizowanych treningów na torach żużlowych początkowo do dnia 1 kwietnia 2020 r., a finalnie do odwołania. W tej sytuacji cały żużel zatrzymał się na 13 długich tygodni. W międzyczasie doszło do wielu nowych ustaleń regulaminowych, renegocjacji kontraktów. Ostatecznie sezon wystartował, ale Tim nie znalazł uznania w oczach łódzkiego sztabu szkoleniowego i nie pojawił się w żadnym ligowym meczu.

Jednak po sezonie w listopadowym okresie transferowym znalazł zatrudnienie w odradzającym się klubie z Rzeszowa i w sezonie 2021 miał stanowić o sile drużyny na pozycji zawodnika do lat 24. Wystartował jednak tylko w sześciu meczach i ze średnią 1,556 został sklasyfikowany dopiero na 29 pozycji wśród zawodników drugiej ligi. Niestety z początkiem września podczas finału DMŚJ w trakcie szóstego wyścigu doszło do groźnego upadku. W tym biegu Duńczycy rywalizowali ze Szwedami. Na prowadzeniu znajdował się Mads Hansen, a drugi jechał Alexander Woentin. Zaatakował go Tim Soerensen, który uderzył o tylne koło Szweda i z impetem upadł na tor, a później otrzymał jeszcze uderzenie swoim motocyklem. Momentalnie przy żużlowcy pojawiły się służby medyczne, które przeniosły z tory na nosze młodego Duńczyka i karetka odwiozła go do bydgoskiego szpitala. Skończyło się jednak na strachu, bo zawodnik szybko wyleczył urazy, a ponieważ sezon dobiegał końca przystąpił do poszukiwania klubu na kolejny rok. Z pomocą przyszła zawodnikowi, dobrze ocenia po sezonie 2021 zmiana regulaminowa, promująca w ligowych składach zawodników do lat 24. Oto bowiem po awansie Ostrovii Ostrów w szeregi ekstraligowców, zespół opuścił Patrick Hansen. Ostrowianie potrzebowali zawodnika na pozycję U24. Wybór padł na Matiasa Nielsena, który ostatni sezon spędził w Poznaniu oraz aktualnego mistrz Danii do lat 21 - Tima Soerensena, który chciał bardzo zaistnieć w polskim speedwayu: "Ogromnie się cieszę z możliwości jazdy dla Ostrovii w sezonie 2022 i bardzo dziękuję za otrzymaną szansę. Dam z siebie 200 proc. i zrobię wszystko, aby zaprezentować się z dobrej strony i sprawić radość klubowi, kibicom oraz sponsorom w Ostrowie. Przed nami ważny i ciężki sezon, ale jestem przekonany, że wraz z nowymi kolegami sprawimy niejedna niespodziankę".

Aspiracje zawodnika zweryfikował sezon, bo Tim wystartował w 10 meczach Ostrovii i uzyskał średnią 0,722 pkt/bieg, zdobywając tylko 9 pkt. w 18 biegach. Nie był to wynik który mógł zadowolić kogokolwiek, ale Duńczyk był jednym z najlepszych jeźdźców w lidze U24, bo przywiózł do mety aż 174 punkty i szesnaście bonusów, co dało mu czwartą średnią - 2,289. Zatem był efektywnym kreatorem punktów w tej rywalizacji i przyczynił się do wywalczenia przez ostrowian złotego medalu w pierwszym sezonie ligowej rywalizacji jeźdźców do lat 24. Gdy wydawało się, że zawodnik po spadku beniaminka z esktraligi, będzie kontynuował swoją przygodę z biało-czerwonymi, gdy ci zdecydowali się jechać w U24 Ekstralidze, zdecydował się zejść o dwa poziomy niżej i zasilił szeregi Startu Gniezno w którym miał zyskać więcej startów i walczyć z zespołem o przepustkę do wyższej klasy rozgrywkowej, o czym mówił w jednym z wywiadów: "Miałem różne propozycje. Nie chciałem jeździć w U24 Ekstralidze. Zrezygnowałem z tego, bo moim zdaniem jestem na takim etapie kariery, że uważam, że by mi to nie pomogło, więc głównie interesowały mnie kluby z 1 i 2 ligi.Odniosłem poczucie, że działacze w Gnieźnie chcą, jak najlepiej nie tylko dla klubu, ale też i dla zawodników. Mieliśmy bardzo dobre rozmowy i czułem się w porządku w ich towarzystwie. Mogę mieć wpływ na realny sukces i chcę pomóc w powrocie do 1 Ligi. Nie, że będę musiał walczyć o swoje miejsce w składzie. Będę robił co w mojej mocy, by być ważnym ogniwem i nie mam z góry żadnych gwarancji startów. Mój indywidualny cel, to zdobywać tyle punktów, by być stabilnym zawodnikiem i przyczynić się do końcowego sukcesu".
I jak się okazało w sezonie 2023 ruch ten opłacał się, bo Duńczyk stał się jednym z liderów zespołu z pierwszej stolicy Polski, choć w pierwszych spotkaniach Start Gniezno nie spisywał się najlepiej. Niestety w sezonie zawodnik miał też sporo pecha, bo w maju zaliczył upadek w lidze duńskiej i w kilku spotkaniach walczył nie tylko z rywalami, ale również z bólem. Do zdarzenia doszło gdy jego drużyna Region Varde Elitesport, walczyła o punkty w Holsted, gdzie tor nie należał do najłatwiejszych. Tim upadł w dziewiątym biegu dnia, kiedy znajdował się na prowadzeniu. Siła uderzenia w bandę była tak duża, że ta została kompletnie zdemolowana. Zawodnik Startu po chwili jednak wstał o własnych siłach i wrócił do parku maszyn, a po tym zdarzeniu sędzia przerwał zawody, a Duński klub poinformował, że Soerensen po upadku udał się do szpitala na badania kontrolne. Na szczęście prześwietlenie nie wykazało żadnych złamań, a skończyło się na posiniaczonym ramieniu i barku, a zawodnik musiał zrobić sobie kilka dni przerwy od żużlowego ścigania. Gdy powrócił wykazał się niezwykłym hartem ducha i dzięki jego dobrej postawie Start zaczął odnosić ligowe zwycięstwa i piął się w drugoligowej tabeli. Dwudziestotrzylatek stał się tym samym jedną z czołowych postaci drugiej ligi żużlowej. W 79 wyścigach wywalczył 148 punktów oraz 14 bonusów, co przełożyło się na średnią ponad dwóch punktów na jeden bieg. Był jednocześnie drugim najskuteczniejszym zawodnikiem Startu i jak mówił po sezonie osiągnął wszystko, co sobie zaplanował. Co więcej, czuł zaufanie jakim go obdarzono w Gnieźnie, bowiem sztab szkoleniowy desygnował go do walki w wielu wyścigach, nawet wtedy, gdy nie był w pełni sprawny. Być może na tak doskonałą dyspozycję wpłynęło zatrudnienie w teamie Duńczyka, Michała Widery, który stał się prawą ręką i trenerem mentalnym zawodnika. Niestety gnieźnianie nie zdołali awansować do grona pierwszoligowców, a Soerensen chciał zrobić krok do przodu w swojej karierze zwłaszcza, że rok 2024 miał być dla niego ostatnim w gronie zawodników do lat U24. Było to swoistego rodzaju magnesem dla klubowych działaczy. Najwięcej determinacji wykazali bydgoszczanie i tym sposobem zawodnik ponownie trafia do Polonii, a po podpisaniu kontraktu wyznał: "Mają dobrego trenera Tomka Bajerskiego, który moim zdaniem może mnie wznieść na wyższy poziom. Klub jest naprawdę profesjonalny, a wokół niego skupia się świetny zespół. Chcę wygrywać. Wszyscy zawodnicy chcą to robić i być najlepszymi, nie inaczej jest ze mną".

Czy w kujawsko-pomorskim klimacie Duńczyk zdoła dać Polonii upragniony awans do Ekstraligi, czy w przyszłości zdoła zaistnieć w na arenie międzynarodowej?
Czas pokaże.

Poza polską zawodnik startował w:
     Outrup

Osiągnięcia

U24	2022/1
SGP2 - IMŚJ	2019/13
DMŚJ - U23	2019/3; 2019/2; 2022/2
DME	2022/2
DMEJ - U23	2019/2; 2023/2

Kluby w lidze polskiej

2019	2020	2021	2022	2023	2024

Wyniki ligowe zawodnika w barwach toruńskich

Sezon	mecze	biegi	punkty	bonusy	Średnia biegowa	Miejsce w ligowym rankingu
2019	-	-	-	-	-	-