NAHLIN Peter
Szwecja

Do Polski trafił w wieku dwudziestu trzech lat i wówczas miał zadatki na żużlowca światowej klasy, a sukcesy w juniorskim wieku dawały mu wszystko, żeby stanowić o sile szwedzkiego żużla przez kolejne lata.
Pierwszy sezon nad Wisłą spędził w toruńskim Apatorze (1991), gdzie w ośmiu meczach zdobył 61 punktów, co dało średnią na poziomie 2,029 punktu na bieg. Na koniec, wraz z kolegami z drużyny, założył na szyi brązowy medal DMP. W 1992 roku wylądował w drugoligowym zespole Polonii Piła, ale nie otrzymał zbyt wielu szans, bowiem plastron Polonii założył tylko 2 razy i w dziesięciu biegach zdobył 27 punktów. Kolejny sezon to roczny rozbrat Szweda z ligą Polską. Powraca jednak  w roku 1994 by bronić barw Morawskiego Zielona Góra. Wystąpił jednak tylko w jedynym meczu w którym zdobył 9 oczek z bonusem, a jego drużyna poległa w Lesznie 57:33. Po tym spotkaniu ponownie zrobił sobie przerwę od ligowego żużla w Polsce, do którego wrócił w 1997 roku, ale tym razem przywdziewał plastron Polonii Bydgoszcz. Nahlin został powołany na cztery mecze, w których łącznie wywalczył 23 punkty z czterema bonusami i cieszył się ze złota DMP.

W czasach, gdy Peter Nahlin startował w barwach toruńskich, zapisał się na kartach toruńskich rozgrywek żużlowych przedziwną sytuacją, którą toruńscy kibice próbują zrozumieć do dzisiaj. Otóż 12 maja 1991 roku w Gorzowie sędzia Marek Czernecki z Wrocławia wykluczył Szweda za to, że po tym jak został ostro potraktowany w łuku przez jednego z gorzowian kontynuował jazdę na trzecim miejscu, jadąc na jednym kole (wówczas taka jazda była zakazana). Był to bieg VII i zakończył się on wynikiem 5:0 (Tyrvainen, Paluch, Nahlin-w, Sawina-u) dla Stali. Mecz wygrali gorzowianie 45:44... Był to więc punkt o niebagatelnym znaczeniu, a dodatkowo należy wspomnieć, że wówczas gorzowska Stal rywalizowała z Aniołami o medale. Ostatecznie na finiszu rozgrywek ligowych Apator wyprzedził małymi punktami gorzowian i zajął trzecie miejsce na podium

Nie zrobił zawrotnej kariery na arenie międzynarodowej, jednak kilka razy zaznaczył swoją obecność, i tak: w roku 1987 w zielonogórskim finale IMEJ pełnił rolę rezerwowego.  Zostawił po sobie dobre wrażenie, bowiem w czterech startach zdobył 8 punktów. Wydawać by się mogło, że sukcesy światowej rangi przyczynią się rozpędu kariery żużlowca urodzonego w Ekilstunie. Rok później na torze w Slany w pierwszych zawadach wyłaniających IMŚJ sięgnął po tytuł mistrzowski. Szwed w Slanach zdobył aż 14 punktów, a jedynym jego pogromcą w dwunastym biegu był Kenneth Arnfred. Nahlin stanął na podium wraz ze swoim rodakiem – Henrik Gustafssonem, który zajął drugie miejsce. Na trzecim miejscu sklasyfikowano Briana Kargera.
W tym samym sezonie dobrze zapowiadający się żużlowiec zdobył srebrny medal w indywidualnym czempionacie swojego kraju.
Na arenie międzynarodowej na swojej szyi zawiesił 2 srebrne medale Drużynowych Mistrzostw Świata. W 1991 roku w finale w Vojens nie pojawił się na torze. W kolejnym roku decydujące o medalach zawody odbyły się w Kumli. Nahlin obok swojego nazwiska zapisał 2 punkty. Po wielu latach został również zawodnikiem rezerwy toru w zawodach z cyklu Grand Prix. Swój jedyny bieg w rundzie w Eskilstunie odjechał z powodu dotknięcia taśmy przez jego rodaka – Andreasa Jonssona, aledo mety dojechał na czwartym miejscu.

Obok tytuły IMŚJ zwyciężał również w finale skandynawskim IMŚ w Hyvinka, a w 1992 roku wspólnie z H. Gustafssonem, P. Jonssonem, T. Rickardssonem, J. Nilsenem wywalczył srebrny medal w DMŚ.
W roku 2005 wystąpił jako rezerwowy w szwedzkiej rundzie cyklu GP.

W roku 2004 został sklasyfikowany jako 17 zawodnik w Indywidualnych Mistrzostwach Szwecji, a ligowe punkty w swojej ojczyźnie zdobywał dla drużyn: Bajen Speedway Sztokholm, Smederny Eskilstuna.

Kariera zdolnego Szweda nie rozwinęła się jednak na tyle mocno, by mógł być znaczącą postacią w żużlu. Jednak jego doświadczenie wykorzystywały media i po zakończeniu kariery Peterowi zdarzało się komentować wydarzenia żużlowe dla szwedzkiej TV.

Osiągnięcia

DMP	1997/1; 1991/3
IMŚ GP	2005/28wc
IMŚJ	1988/1
IMEJ	1987/R

Wyniki ligowe zawodnika w barwach toruńskich

Sezon	mecze	biegi	punkty	bonusy	Średnia biegowa	Miejsce w ligowym rankingu
1991	8	34	61	8	2,029	14