Do rywalizacji na drugim froncie w roku 1963 przystąpiło tak jak przed rokiem dwanaście drużyn. Miejsce Śląska Świętochłowice, który awansował o klasę wyżej, zajął mniej groźny team spod Jasnej Góry, który w roku 1962 na skutek ogromnych osłabień kadrowych musiał opuścić szeregi najlepszych zespołów w Polsce.
Nowinką regulaminową było wprowadzenie rozgrywek w cyklu dwuletnim. Oznaczało to ni mniej ni więcej, że rywalizacja na drugim froncie toczyła się będzie przez dwa kolejne sezony zanim zostanie wyłoniony spadkowicz z I ligi i zespół, który awansuje o klasę wyżej. Aby jednak zachować ciągłość przyznawania tytułów mistrzowskich postanowiono, iż tytuł drużynowego mistrza Polski będzie przyznawany corocznie.
W walce o czołowe lokaty w drugiej lidze miały się liczyć zespoły z Zielonej Góry Tarnowa i z Torunia. W toruńskim zespole dokonano kolejnych korekt kadrowych i w szeregach stalowców wystąpił nie mieszczący się w pierwszoligowej Polonii Bydgoszcz Czesław Safian.
W opóźnionej ligowej premierze torunianie podejmowali od razu jednego z głównych kontrkandydatów do odegrania czołowej roli w lidze, a mianowicie tarnowskie "Jaskółki". Spotkanie z unistami jak się później okazało było jednym z tych które pozostają na długo w pamięci i bynajmniej nie z uwagi na charakter sportowy. Mecz trwał prawie cztery godziny, a karetka wyjeżdżała na tor częściej aniżeli ciągnik z szyną do równania toru. Tak zacięte widowisko wynikało z faktu, że żadna z drużyn nie chciała odpuścić, co z reguły kończyło się kraksą. Ostatecznie do szpitala trafiło, aż pięciu zawodników, a w tej nietypowej konkurencji Stal wygrała 4:1, bowiem po stronie Apatora na sygnale odjechali Safian, Cheładze, Ptak i Jaworski natomiast po stronie tarnowian tylko Bogdanowicz. Pomimo tak wielkich strat torunianie okazali się lepsi w łącznej punktacji na torze i zwyciężyli 38:35.
Kolejne zawody torunianie rozegrali w Krośnie. Spotkanie z Karpatami sprowadziło na ziemie optymistów. Gospodarze wygrali 44:33, a w ekipie Aniołów nie zawiedli jedynie Rose i Bauta.
Dwa pierwsze spotkania żużlowców z grodu Kopernika były obrazem pierwszej połowy sezonu. Wysokie wygnane na własnym torze stalowcy przeplatali niezbyt wysokimi porażkami na wyjeździe (wyjątek stanowiło spotkanie w Nowej Hucie, gdzie Apator uległ Wandzie 54:24, jednak należy dodać, że w ekipie toruńskiej zabrakło Mariana Rose, który startował w eliminacjach mistrzostw świata). Na nic jednak się zdała dobra postawa, bowiem za waleczność na wyjazdach regulamin nie przewidywał dodatkowych punktów.
Przykrym zdarzeniem w pierwszej części sezonu była również porażka z Falubazem Zielona Góra na własnym torze. Na nic zdał się komplet punktów Rosego i dwucyfrowa zdobycz Bauty, bowiem pięciu pozostałych zawodników zgromadziło razem 10 pkt.
Tak słaba postawa zespołu zaowocowała siódmym miejscem w tabeli na półmetku drugiej ligi. Zawodnicy narzekali na przestarzałe FIS-y jednak nic nie zapowiadało nadejścia lepszych czasów pod względem wyposażenia w sprzęt. jedynie Marian Rose jako kadrowicz startował na czyniącej ogromną karierę czeskiej konstrukcji motocykla Eso, której nazwę potem zmieniono na Jawa.

Po półmetku odwróciła się karta dla Apatora, do czego przyczynił się wymiernie kalendarz rozgrywek. Po kilku wygranych nad zespołami z "dolnej półki" toruńczycy uwierzyli w siebie i ich akcje zaczęły rosnąć. Wygrana ze startem w Gnieźnie, Tramwajarzem w Łodzi, Spartą w Śremie, Kolejarzem w Opolu czy na własnym torze z krośnianami, stworzyła szansę wdrapania się na czwarte miejsce w tabeli. Wyższa pozycja była nie do osiągnięcia bowiem z zespołami ze szczytu drugoligowej tabeli Stal przegrywała dość wyraźnie. Warunkiem zajęcia czwartej pozycji było  "zdobycie" Jasnej Góry. 29 września obie ekipy walczyły zawzięcie, w toruńskiej ekipie na wyżyny swoich możliwości "wzleciał" Ptak zdobywca 10 oczek, tyleż samo na koncie miał Rose. Swoje punkty dołożył również Bauta, Cheładze, Kowalski. Dało to jednak dorobek zaledwie 36 pkt i to "Lwom" przypadły dwa punkty bowiem zebrali o 5 oczek więcej od toruńczyków.
Konsekwencją porażki było szóste miejsce w tabeli z dziesięciopunktową stratą do liderów tarnowskiej Unii i zielonogórskich Zgrzeblarek. To właśnie ta dwójka liderów zapewniła sobie w kolejnym roku awans do pierwszej ligi i baraży, bowiem przewaga nad pozostałymi ekipami była tak duża, że tylko sytuacje losowe mogły odebrać obu ekipom szanse na awans do grona najlepszych

Poza ligą żużlowcy toruńskiej drużyny rywalizowali po raz pierwszy w czwórmeczach o Puchar PZMot. W swojej grupie za rywali mieli same tuzy drugiej ligi, Włókniarza Częstochowa, Zgrzeblarki Zielona Góra i Unię Tarnów. W tak doborowej stawce torunianie zdołali zająć jednak drugie miejsce. Na ten mały sukces złożyło się drugie miejsce w trzydrużynowej stawce na  torze w Toruniu (za Unią Tarnów), pierwsze miejsce w Tarnowie i 6 października trzecie miejsce w Zielonej Górze (Stal startowała bez Rosego).

Dobra końcówka sezonu i pomieszanie szyków najlepszym drugoligowcom w Pucharze PZM-ot pozwalało z optymizmem patrzeć w kolejny sezon.

WYNIKI MECZÓW ROZEGRANYCH Z UDZIAŁEM TORUŃSKIEJ DRUŻYNY
W SEZONIE 1963
Kolejka Data Przeciwnik Wynik
I 7 kwietnia
13 czerwca
Włókniarz Częstochowa- Stal Apator Toruń 44:34
II 21 kwietnia Stal Apator Toruń - Unia Tarnów 38:35
III 28 kwietnia Karpaty Krosno - Stal Apator Toruń 44:33
IV 5 maja Stal Apator Toruń - Sparta Śrem 59:19
V 12 maja Motor Lublin - Stal Apator Toruń 41:37
VI 19 maj Stal Apator Toruń - Kolejarz Opole 45:31
VII 26 maja Stal Apator Toruń - Zgrzeblarki Zielona Góra 36:42
VIII 2 czerwca Wanda Nowa Huta - Stal Apator Toruń 54:24
IX 9 czerwca Stal Apator Toruń - Tramwajarz Łódź 45:32
X 16 czerwca Start Gniezno - Stal Apator Toruń 38:40
XI 23 czerwca
22 czerwca
Stal Apator Toruń - Polonia Piła 41:37
XII 30 czerwca Polonia Piła - Stal Apator Toruń 40:36
XIII 14 lipca Stal Apator Toruń - Start Gniezno 51:27
XIV 4 sierpnia Tramwajarz Łódź - Stal Apator Toruń 24:54
XV 11 sierpnia Stal Apator Toruń - Wanda Nowa Huta 41:37
XVI 18 sierpnia Zgrzeblarki Zielona Góra - Stal Apator Toruń 47:30
XVII 25 sierpnia Kolejarz Opole - Stal Apator Toruń 36:41
XVIII 1 września
31 sierpnia
Stal Apator Toruń - Motor Lublin 42:33
XIX 8 września Sparta Śrem - Stal Apator Toruń 32:46
XX 15 września Stal Apator Toruń - Karpaty Krosno 46:32
XXI 22 września Unia Tarnów - Stal Apator Toruń 47,5:30,5
XXII 29 wrzesień Stal Apator Toruń - Włókniarz Częstochowa 36:41

W SEZONIE 1963 TORUŃSKICH BARW BRONILI

  Liczba meczów Liczba biegów Liczba punktów Średnia
 biegowa (*)
Miejsce w
ligowym rankingu
Marian ROSE - - - 2,50 3
Stanisław BAUTA - - - 2,02 22
Józef PTAK - - - 1,57 44
Bogdan KOWALSKI - - - 1,39 50
Czesław SAFIAN - - - 1,33 53
Roman CHEŁADZE - - - 0,98 75
Józef PODHAJSKI - - - 0,94 77
Tadeusz JAWORSKI - - - 0,85 81
Ryszard DUTKOWIAK - - - 0,25 117
Stanisław DOMBROWSKI - - - ? ?
Jerzy SZMYTKOWSKI podczas treningu odniósł kontuzję nogi,
która wyeliminowała go ze startów w sezonie AD 1963
(*) Wyliczenie średniej jest orientacyjne, z uwagi na brak wyników meczu
Stal Apator Toruń - Tramwajarz Łódź
W obliczeniach pominięto punkty bonusowe, ponieważ zawodnikom
którzy nie kończyli biegu często wpisywano "0" zamiast "T", "D", "U", "W".

TABELA DRUGIEJ LIGI ŻUŻLOWEJ W SEZONIE 1963
M-ce Zespół Mecze Zw. Rem. Por. Pkt
duże
Pkt
małe
1

Unia Tarnów

22 18 0 4 36 +381
2

Zgrzeblarki Zielona Góra

22 18 0 4 36 +190
3

Karpaty Krosno

22 15 1 6 31 +159
4

Polonia Piła

22 14 0 8 28 +225
5

Włókniarz Częstochowa

22 13 0 9 26 +98
6

Stal Apator Toruń

22 13 0 9 26 +72
7

Start Gniezno

22 10 1 11 21 +41
8

Motor Lublin

22 9 0 13 18 -102
9

Kolejarz Opole

22 6 0 16 12 -200
10

Wanda Nowa Huta

22 5 0 17 10 -167
11

Tramwajarz Łódź

22 5 0 17 10 -436
12

Sparta Śrem

22 4 0 18 8 -261

materiał wyjściowy tekstów zamieszczonych na tej stronie
stanowi książka anioły na torze

         strona główna    

toruńskie turnieje turnieje światowe turnieje krajowe
zawodnicy trenerzy mechanicy działacze
klub statystyki sprzęt