KOWALSKI Bogdan

Urodzony w 11 listopada 1936 roku w Grudziądzu.

Brat innego toruńskiego zawodnika Stanisława Kowalskiego. Zaraz po wojnie oddał się swojej fascynacji rowerami. Z dużym powodzeniem ścigał się na pomorskich szosach i lekkoatletycznych bieżniach jako kolarz Ruchu Grudziądz, został mistrzem Torunia, brał nawet udział w Tour de Pologne oraz powołany był do kadry narodowej.

Z motocyklami zetknął się w CWKS podczas służby wojskowej w Warszawie. Gdy wracał do cywila akurat w Toruniu tworzyła się żużlowa drużyna. Zgłosił się do niej. W lidze zadebiutował 14 czerwca 1959 roku zastępując kontuzjowanego Kamińskiego w meczu z CKS Czeladź. Przez długie lata łączył żużlową pasję z kolejną, hokejową, uprawiając ten sport zimą w rezerwach Pomorzanina.

Przełomowy okazał się sezon 1961, kiedy stał się trzecim jeźdźcem drużyny po Rose i Baucie. Natomiast najbardziej udany w karierze zawodnika był rok 1964. W łodzi z Tramwajarzem Kowalski "zrobił" komplet 12 pkt., podobnie w Toruniu z Motorem Lublin, jedenaście z Kolejarzem i dziewięć w Częstochowie. W Indywidualnych Mistrzostwach Pomorza plasuje się na wysokim czwartym miejscu za Rose, Bautą i Rajmundem Świtałą, a przed Połkardem, Gluecklichem i Kupczyńskim. W 20 ligowych spotkaniach Apatora zgromadził 186 pkt i był to najwyższy dorobek w drużynie.

Za dobre osiągnięcia z  roku 1964 był nominowany w kolejnych sezonach do udziału w Indywidualnych Mistrzostwach Polski. Nie udało mu się jednak nigdy przejść pierwszej rundy. Nie omijały go również kontuzje. W roku 1968 i 1970 pauzował pół sezonu. Ciężko przeżył śmierć wieloletniego kolegi z toru Rosego.. W 1971 roku jeździł już tylko dla wypełnienie "dziury" w ligowym składzie. W tym samym roku mając 35 lat wziął rozbrat ze speedwayem jako zawodnik.

W roku 1972 został szkoleniowcem toruńskiej drużyny, którą trzy lata później wyprowadził na czołowe (drugie) miejsce w tabeli, co dało drużynie awans do grona pierwszoligowców.
W roku 1978 podjął się tworzenia filii toruńskiej stali na ziemi grudziądzkiej. Trenerem Stali Toruń był wówczas Florian Kapała (postawiony przed sądem i zmuszony do zakończenia kariery w 1967 roku) spod którego ręki wyszło wielu zawodników. Było ich za dużo jak na jedną drużynę. Postanowiono więc dokonać przeszczepu sportu żużlowego z Torunia do Grudziądza. Oto jak początki organizacji żużla w położonym niedaleko od Torunia, Grudziądzu wspomina ówczesny prezes klubu Benedykt Rogalski - najpierw musieliśmy pomyśleć o wytworzeniu zapotrzebowania społecznego na żużel, bo po prostu takie były czasy. O to zadbał nasz zawodnik i trener Bogdan Kowalski, związany z Grudziądzem. Dotarły do mnie dwie petycje w sprawie reaktywowania żużla w tym mieście. Tajemnicą Bogdana Kowalskiego było uzyskanie wyjątkowo dużej liczby podpisów pod tym dokumentem i to, że wiele z nich było do siebie nadzwyczaj podobnych. Pojechałem do Grudziądza na spotkanie z miejscową młodzieżą, które Kowalski zorganizował w dworcowej świetlicy. W efekcie władze spojrzały przychylnym okiem na te starania i wyraziły zgodę.

Na żużlowej emeryturze nie wyobrażał sobie życia bez żużla. Zdobył instruktorskie szlify i oddał się młodym adeptom sportu żużlowego podejmując trenerski fach w szkółkach żużlowych w Toruniu, Grudziądzu i na Węgrzech. W tym drugim mieście położył mocne podwaliny pod rozwój ligowego zespołu. Potem jeszcze raz zakotwiczył w Toruniu w roli trenera, bowiem wszyscy widzieli że miał dobrą rękę do szlifowania żużlowych perełek, a przy tym umiał się dzielić wiedzą i doświadczeniem.

Zmarł 29 marca 1995 roku, mając 59 lat.

Wyniki ligowe zawodnika w barwach toruńskich

Sezon	mecze	biegi	punkty	bonusy	Średnia biegowa	Miejsce w ligowym rankingu
1959	9	34	19	2	0,618	?
1960	10	35	36	2	1,086	?
1961	20	89	100	16	1,303	?
1962	?	?	?	?	?	?
1963	?	?	?	?	?	?
1964	20	?	186	?	?	?
1965	?	?	?	?	1,82	28
1966	?	?	?	?	1,58	34
1967	?	?	?	?	1,27	46
1968	?	7	?	?	0,57	79
1969	?	15	?	?	0,60	77
1970	?	43	?	?	0,53	77
1971	?	34	?	?	0,76	68