Urodzony 19 październik 1979 w Pardubicach.

W polskiej lidze pierwszym klubem który reprezentował były i zdobył medal Drużynowych Mistrzostw Polski była leszczyńska Unia (2001-2002). Jednak pierwszym klubem który zatrudnił Czecha był RKM-u Rybnik (1999-2000). Lata 2003-2005 to absencja Alesa w polskiej lidze. Notował jednak dobre występy na arenie międzynarodowej i skuteczną jazdą skusił do podpisania kontraktu działaczy toruńskich i na dwa lata trafia do teamu z grodu Kopernika. Choć nie wystartował w pierwszych meczach, to szybko stał się podstawowym zawodnikiem zespołu. Niestety przykra kontuzja, która doprowadziła do kilkudniowej śpiączki zawodnika wyeliminowała go z rywalizacji na długie miesiące. Ales powrócił w roku 2007 na żużlowe tory, jednak nie był brany pod uwagę przy ustalaniu wyjściowego składu. Los jednak zrządził, że kontuzję za kontuzją łapał Robert Kościecha i sympatyczny Czech zagościł na dłużej w składzie zespołu walczącego o tytuł DMP. Niestety toruński team zdobył tylko wicemistrzostwo, a ponieważ działacze celowali w następnym sezonie w ligowe złoto, Ales musiał zrzucić plastron z Aniołem i poszukać sobie innego klubu. Wybór padł na tarnowską Unię, która przeżywając problemy finansowe w celu ograniczenia kosztów kontraktowała zawodników spoza światowej czołówki. Niestety Ales pokazał się na torze tylko w czterech meczach i raczej nie zyskał uznania tarnowskich działaczy, którzy nawet mimo spadku do niższej ligi nie dali angażu czeskiemu riderowi. W tej sytuacji w kolejnym sezonie zawodnik wspólnie ze swym bratem Lukasem zdobywa punkty dla Stali z Rzeszowa. Jednak i tym razem trenerzy i działacze z Podkarpacia nie dali Alesowi zbyt wielu szans na walkę o ligowe punkty i po sezonie 2009 zawodnik znów zmienia klub. Choć nadal startuje w lidze polskiej, to broni barw drużyny węgierskiej Speedway Miskolc Racing, gdzie niestety nie należy do czołowych zawodników i ze średnią 1,286 na bieg zajmuje ostatecznie 10 miejsce w końcowej klasyfikacji pierwszej ligi wśród zawodników niesklasyfikowanych i bierze roczny rozbrat z polskimi ligami.
Sezon 2012 to powrót Alesa do Polski w barwach gnieźnieńskiego Startu, gdzie znów nie miał wielu okazji do startów, bo wystąpił tylko w jednym spotkaniu. W kolejnym roku z umiejętności Czecha odważyli się skorzystać działacze z Grudziądza. Zawodnik miał zastąpić, będącego zupełnie bez formy toruńskiego wychowanka Tomasza Chrzanowskiego. Z roli tej wywiązał się znakomicie i wystąpił w dziesięciu spotkaniach w których doprowadził grudziądzką drużynę najpierw do pierwszoligowego play-off, dzięki czemu żużlowcy z gołębiem na piersi do końca rozgrywek mieli szansę na awans w szeregi ekstraligowców. Niestety na samym finiszu lepsi okazali się gdańszczanie, ale Ales miał zapewnie, że w kolejnym roku będzie poważnie brany przez grudziądzkich działaczy przy ustalaniu składu na sezon 2014. I tak też się stało. Niestety Czech w roku 2014 wystąpił tylko w jednym spotkaniu grudziądzan i został wypożyczony Ostrowa. W wielkopolskim klubie tradycyjnie już nie pojeździł za wiele, bowiem został powołany tylko na pięć meczów, ale ze średnią równą 2,00 pkt/bieg był najlepszym niesklasyfikowanym jeźdźcem drugiej ligi. Pozycja t nie umknęła uwadze drugoligowych działaczy i w roku 2015 Ales szybko znalazł pracodawcę na drugoligowym froncie, a najbardziej przekonywującym był klub z Lublina. Na najniższym szczeblu rozgrywek zawodnik radził sobie całkiem przyzwoicie - w 9 meczach osiągnął średnią biegową 2,214 i został sklasyfikowany na trzecim miejscu najskuteczniejszych zawodników polskiej drugiej ligi żużlowej. Mimo dobrej postawy próżno było szukać nazwiska byłego Indywidualnego Mistrza Europy w którymkolwiek polskim zespole
Z końcem roku 2016 czeski zawodnik postanowił skończyć z czynnym ściganie i 5 października, podczas 7 kolejki ligi czeskiej w Pardubicach odjechał swój ostatni wyścig. Decyzja ta była podyktowana tym, że zawodnika w ostatnich latach nie omijały poważne kontuzje, które hamowały jego rozwój i możliwość zaprezentowania pełni talentu. W trakcie kariery Ales otarł się o śmierć w 2006 roku, gdy uległ fatalnemu wypadkowi na torze w Oksfordzie. W leżącego Czecha uderzył inny zawodnik. Dryml oberwał w głowę silnikiem oraz hakiem. Uszkodzeniu uległa podstawa jego czaszki. W efekcie zapadł on w śpiączkę a lekarze radzili rodzinie, by przygotowywała się na najgorsze, bowiem stan jego zdrowia ocenili jako krytyczny. Na szczęście po kilku dniach żużlowiec wybudził się i wyzdrowiał, co nawet specjaliści medycyny nazwali cudem.

Do największych sukcesów Alesa można z pewnością zaliczyć medale DMŚ, IMŚJ, IMEJ, KPE czy złoto IME.
Finalistą Drużynowych Mistrzostw Świata Ales był dwukrotnie. W 1999 roku w finale rozegranym w Pardubicach wywalczył z kolegami z reprezentacji srebrne krążki ulegając jedynie Australijczykom. Był wówczas najskuteczniejszym zawodnikiem swojego zespołu zdobywając 10 punktów. Po raz drugi w finale wystąpił w 2002 roku. Na torze w Peterborough Czesi z dorobkiem 36 oczek zajęli piątą lokatę, ale Ales (13 punktów) i jego młodszy brat Lukas nawiązali walkę z przeciwnikami.
W Indywidualnych Mistrzostwach Świata Juniorów w 1999 roku w duńskim Vojens zgromadził 11 punktów i ustąpił miejsca jedynie Lee Richardssonowi. Rok później w Gorzowie po serii zasadniczej miał na koncie 11 oczek. Tyle samo punktów zgromadzili także Krzysztof Cegielski oraz Jarosław Hampel i między trójką zawodników rozegrano baraż o miejsca 2-4. Ostatecznie Ales Dryml zajął czwarte miejsce.
W 1998 roku Czech był równie finalistą Indywidualnych Mistrzostw Europy Juniorów. W finale w słoweńskim Krsko zdobył trzynaście punktów zdobywając srebrny medal, uznając wyższość Rafała Okoniewskiego. Ales był także finalistą Klubowego Pucharu Europy reprezentując barwy swojego niemieckiego zespołu - MSC Diedenbergen. W 1999 roku w Diedenbergen zdobywając srebrny medal (Ales Dryml - 4 punkty), a w 2002 roku w Pardubicach zajmując czwarte miejsce (Ales Dryml - 14 punktów).
Starszy z braci Drymlów to także finalista rozgrywek europejskich w gronie seniorów. W 2001 roku zajął dziewiąte miejsce w finale Indywidualnych Mistrzostw Europy, który rozegrano w belgijskim Heusden Zolder. W rozgrywkach tych startował jeszcze wielokrotnie, jednak pierwszy medal zdobył w roku 2005, a pozostałe finały kończył w środku finałowej stawki zawodników. Rok 2012 był jednak przełomem i w cyklu trzech turniejów Ales został niekwestionowanym najlepszym zawodnikiem w Europie. Zdobycie tytułu IME premiowało Alesa do startów w kolejnym roku niestety zmieniona formuła (cykl turniejów) nie służyła Alesowi, który europejska rywalizację zakończył na piętnastym miejscu.

Postać Alesa Drymla stała się jednak najbardziej rozpoznawalna na początku bieżącego drugiego tysiąclecia, kiedy to przez cztery lata z rzędu (2002 - 2005) pokazywał się szerszej publiczności w turniejach Grand Prix. W 2004 roku Czech był pełnoprawnym uczestnikiem cyklu wyłaniającego Indywidualnego Mistrza Świata. Aren Grand Prix jednak nie zwojował i z dorobkiem 22 punktów został sklasyfikowany na 22 miejscu. Również w 2013 roku miał okazję więcej pojeździć w GP, kiedy to był pierwszym rezerwowym cyklu. Wystąpił wówczas, aż w 7 rundach zastępując kontuzjowanych zawodników i z 16 pkt był 17 w generalnej klasyfikacji.

W roku 2021 były zawodnik opowiedział jak potoczyły się jego losy po zakończeniu sportowej przygody: "Od czasu zakończenia kariery zajmuję się firmą. Prowadzę rodzinny biznes w branży motoryzacyjnej Auto Dryml Pardubice. Działamy wspólnie z bratem. Jestem kierownikiem sprzedaży samochodów nowych i używanych. Od 2014 roku, kiedy zakończyłem się ścigać, mocno zaangażowałem się w rodzinny biznes. Przyznam się szczerze, że pochłania mi to naprawdę sporo czasu.Jestem tak zagonionym człowiekiem, że nie mam czasu oglądać żużla w telewizji. Praca i życie rodzinne wypełnia mi czas. Staram się jednak być w miarę na bieżąco z tym, co dzieje się w świecie żużla. Sprawdzam wyniki i informacje w serwisach internetowych".

Oprócz ligi polskiej Ales Dryml reprezentował także zespoły:
    Pardubice
        MSC Diedenbergen
            Peterborough Panthers, Oxford
                VMS Elit Vetlanda, Masarna Avesta

Osiągnięcia

DMP	2002/2; 2007/2
IMŚ GP	2002/41WC; 2003/39WC; 2004/22; 2005/26WC
IMŚJ	1999/2; 2000/4
DMŚ	1999/2;
DPŚ	2002/5
IME	2001/9; 2005/2; 2007/12; 2008/7; 2009/3; 2011/3; 2012/1; 2013/15
IMEJ	1998/2
MEP	2004/1; 2005/2; 2007/1; 2009/1; 2010/1; 2011/6
KPE	1999/2(Diederbergen); 2002/4(Diederbergen)

Kluby w lidze polskiej

		nie startował w lidze Polskiej						nie startował w lidze Polskiej
1999- -2000	2001- -2002	2003- -2005	2006- -2007		2008	2009	2010	2011	2012	2013- 2014	2014	2015

Wyniki ligowe zawodnika w barwach toruńskich

Sezon	mecze	biegi	punkty	bonusy	Średnia biegowa	Miejsce w ligowym rankingu
2006	11	40	62	12	1,850	nklas (2)
2007	9	37	32	7	1,054	nklas (12)

Źródło: www.teamdryml.co.uk