Sezon 1970 w polskim żużlu zapowiadał się jako rok stabilizacji. Co prawda z grona drugoligowców ubył jeden zespół (Krosno), ale utrzymano zasady regulaminowe sprzed lat, a kraj nad Wisłą otrzymał po raz pierwszy możliwość organizacji finału IMŚ. W Toruniu po doświadczeniach roku 1969 wydawało się, że ogromnym wysiłkiem pasjonatów żużel w Toruniu przetrwa i gorzej już być nie  może. Los jednak okazał się przewrotny i o sezonie 1970 wszyscy chcieli jak najszybciej zapomnieć, bowiem po raz kolejny toruńską drużynę swym płaszczem owinęła śmierć i zabrała z toru Mariana Rosego. Żużla w Toruniu w tym momencie mieli dość niemal wszyscy. Wydarzenia te wywarły ogromne wrażenie na nie tylko na żużlowym Toruniu, ale na całym żużlowym światku. Gdy działacze Stali poprosili żużlową centralę o miesiąc przerwy w rozgrywkach, by zawodnicy mogli dojść do siebie i ochłonąć po rzeszowskiej tragedii, ta wyraziła zgodę i po 19 kwietnia następną kolejkę ligową torunianie jechali dopiero 10 maja. Jednak pozbawiona swego lidera drużyna do końca sezonu nie zdołała otrząsnąć się z tragedii i zaledwie z trzema punktami nie odegrała żadnej roli w rozgrywkach. Gdy jeszcze była żywa pamięć o tragedii w Rzeszowie, na szkółkowym treningu 29 czerwca doszło do kolejnej tragedii, gdy w siatkę wjechał zaledwie 18­letni Benedykt Błaszkiewicz. Przygniatający go motocykl spowodował rozległe urazy głowy. Po przewiezieniu do szpitala junior zmarł.

Po tak traumatycznym wejściu w sezon trudno było się dziwić, że zespół który w poprzednich sezonach mieszał szyki faworytom oddał część meczów bez walki, a część rozegrał w Grudziądzu.

Pierwszy mecz w Tarnowie z tamtejszą Unią zakończył się porażką 24:54. Jednak tydzień później torunianie zrehabilitowali się przed własną publiką i wygrali z Gwardią Łódź 58:19 pomimo, że goście jeździli z byłym zawodnikiem Stali Toruń Januszem Kościelakiem a Rose zdobył nie tylko komplet punktów, ale wykręcił nowy rekord toru. Był to dobry prognostyk przed wyjazdowym meczem w Rzeszowie. Jak się później miało okazać, było to jedyne zwycięstwo w całym sezonie. Trzeci punkt ligowy torunianie zdobyli dopiero 5 sierpnia, remisując na własnym obiekcie z gnieźnieńskim Startem.
19 kwietnia wyprowadzając drużynę toruńską do prezentacji wierzył w korzystny wynik. Los zrządził inaczej. Do pierwszego biegu wyjechali pod taśmę startową ze strony Stali Toruń: Rose i Jankowski, ze strony gospodarzy Ciepiela i Happ. Ze startu najlepiej wyszedł lider torunian zdobywając wyraźną przewagę nad Ciepielą. Jak się okazało był to ostatni występ Mariana Rosego. Na pierwszym wirażu nie opanował motocykla. Upadł uderzając głową w drewnianą bandę. Dwóch jadących za nim zawodników zdołało Go ominąć, niestety ostatni - Happ - nie zmieścił się między leżącego torunianina, a bandę. Mimo natychmiastowego przewiezienia do szpitala i zabiegów reanimacyjnych nie udało się Go utrzymać przy życiu. Jan Ząbik, który miał wystartować w następnym biegu odnotował w programie: "Godzina 15.15 - Marian Rose nie żyje". Marzenia o występach w I lidze okazały się dla Niego nieuchwytnym celem.

W SEZONIE 1970 TORUŃSKICH BARW BRONILI

		Liczba biegów	Średnia  biegowa	D	W	U	Miejsce w ligowym rankingu
Marian ROSE		zginął na torze w Rzeszowie wystartował w dwóch meczach
Janusz PLEWIŃSKI		?	1,86	?	?	?	?
Bogdan SZULUK		55	1,67	3	-	-	30
Bogdan KRZYŻANIAK		49	1,65	-	-	2	32
Jan ZĄBIK		49	1,41	-	-	-	45
Alfons JANKOWSKI		14	0,78	2	1	-	67
Józef BARTOSIŃSKI		19	0,63	-	-	7	72
Zenon KANIA		14	0,57	-	-	-	75
Bogdan KOWALSKI		43	0,53	-	-	-	77
Ryszard ROMANOWSKI		2	0,50	1	-	-	79
Stefan ZAŁUŃSKI		14	0,43	-	-	-	80
Janusz LIPERTOWICZ		?	0,00	?	?	?	?

TABELA DRUGIEJ LIGI ŻUŻLOWEJ W SEZONIE 1970

Mce	Zespół	Mecze	Zw.	Rem.	Por.	Pkt duże	Pkt małe
1	Unia Tarnów	14	12	0	2	24	+239
2	Stal Rzeszów	14	11	0	3	22	+208
3	Zgrzeblarki Zielona Góra	14	9	0	5	18	+132
4	Motor Lublin	14	8	0	6	16	+39
5	Włókniarz Częstochowa	14	7	0	7	14	+43
6	Star Gniezno	14	4	1	9	9	-153
7	Gwardia Łódź	14	3	0	11	6	-275
8	Stal Toruń	14	1	1	12	3	-233

materiał wyjściowy tekstów zamieszczonych na tej stronie
stanowi książka anioły na torze