PEDERSEN Bastian

Urodzony 28 kwietnia 2006 roku.

O tym, że Duńczycy w miniżużlu są potęgą, nikogo przekonywać nie trzeba. A o tym, że pochodzenie z żużlowej rodziny daje dodatkowy bonus już na starcie kariery, jest jak mawiał pewien polityk "oczywistą oczywistością". Nazwisko Pedersen to jedno z najbardziej rozpoznawalnych duńskich nazwisk w środowisku żużlowym. Dlatego nie powinno dziwić, że nazwisko Bastiana urodzonego w Middelfart, może mieć coś wspólnego trzykrotnym mistrzem świata. Młody Duńczyk jest bowiem bratankiem Nickiego Pedersena i syn jego starszego brata, Ronniego, którego kibice również mogą pamiętać z udziału w cyklu Grand Prix. Po zakończeniu przygody ze sportem żużlowym Ronni zajął się rodzinnym biznesem samochodowym, ale zarówno syna, jak i kilka lat starszą córkę od najmłodszych lat uczył jazdy na motocyklu.
Pierwszy raz Bastian wsiadł na mały motocykl ATV w wieku trzech lat, ścigając się z siostrą po polu należącym do dziadka. Obserwujący zabawę ojciec dostrzegł w chłopaku talent Pedersenów i postanowił zabrać go do klubu Fjelsted, gdzie wspólnie z bratem zaczynali żużlową karierę. Bastian miał wówczas 5 lat i był za młody, aby ścigać się na motocyklach o pojemności 50cc i musiał poczekać cały rok.  Czas szybko upłynął i ligowy debiut sześciolatek zaliczył w 2012 roku, reprezentując oczywiście Fjelsted. W swoim pierwszym roku startów zdobył swój pierwszy złoty medal drużynowych mistrzostw Danii  i powtórzył ten sukces wraz z drużyną dwa i trzy lata później, po czym zdecydował o przejściu do klasy 85cc. Wiązało się to ze zmianą klubu: rodzice chłopaka uznali, że lepszą drużyną dla jego rozwoju będzie Vissenbjerg-Bred. W 2018 roku, jako dwunastolatek, wziął udział w kwalifikacjach do Mistrzostw Europy, został wybrany do reprezentacji, zajął ósme miejsce w mistrzostwach Danii, a w lidze miniżużla miał najwyższą średnią i budując swoją żużlową markę zaczął zwracać na siebie uwagę sportowych promotorów.

Rok 2019 był kluczowy dla Jego kariery. Rozpoczął starty w barwach Fredericii, a 7 lipca usłyszał cały żużlowy świat, ponieważ zwyciężył w rozgrywanych w duńskim Vissenbjergu zawodach Youth Gold Trophy, czyli mistrzostwach świata na miniżużlu w kategorii 85cc. "Stryj był ze mną w Vissenbjergu podczas zawodów i dużo ze mną rozmawiał między biegami. Bardzo mi to pomogło, ponieważ denerwowałem się podczas startów. Nicki i tata to moi żużlowi idole. Przed zawodami rozmawialiśmy z rodzicami i stryjkiem, że fajnie by było, gdybym był w czołowej piątce, że może nawet uda się zdobyć medal. Ale o zwycięstwie? W życiu! Po rundzie zasadniczej było nas trzech z trzynastoma punktami, więc musieliśmy pojechać w biegu dodatkowym decydującym o kolorach medali, więc to był taki jakby finał. Najważniejsze było dobre wyjście ze startu, tak, żeby za pierwszym łukiem być z przodu. To mi się udało, więc dalej po prostu jechałem przed siebie. Po biegu z początkxu nie rozumiałem, co się dzieje. Kompletnie do mnie nie docierało, że zostałem mistrzem świata, ale kiedy już dotarło do mnie, że wygrałem, oświadczyłem, że chyba zasłużyłem na porządną porcję sushi" - mówił prawie nie wzruszony w wywiadzie dla lokalnej gazety. Jednak rodzice i utytułowany stryj płakali z radości.
Dla trzynastolatka był to debiut w mistrzostwach w tej kategorii, a miał przed sobą jeszcze możliwość dwukrotnego wystartowania w Youth Gold Trophy. Planem na sezon 2020 była więc obrona tytułu. Zanim jednak do tego doszło zawodnik nie spoczął na laurach i po zwycięstwie w Gold Trophy, 10 sierpnia wystartował w Pucharze Europy 85cc w Güstrow, gdzie zdobył brązowy medal. Kilka dni później wyruszył do Gdańska na Speedway Camp, drugą edycję obozu treningowego dla miniżużlowców. Tam miał okazję trenować pod okiem Emila Sajfutdinowa oraz Krzysztofa Buczkowskiego, a także wziąć udział w turnieju, w którym mierzył się między innymi z... synem Briana Andersena! Ostatecznie zajął drugie miejsce, ustępując jedynie wspomnianemu Andersenowi juniorowi, ale lokata w zawodach nie była aż tak ważna jak poznanie rówieśników jeżdżących na miniżużlu, wspólna nauka i nawiązanie bliższych znajomości.

Sezon 2021 to rywalizacja Bastiana w klasie 250 ccm i pierwsze poważniejsze wyścigi w klasie 500 ccm w Danii i Niemczech dla DM White Tigers. Z końcem sezonu jako szesnastolatek pojawił się w Lesznie, gdzie brał udział w towarzyskiej rywalizacji młodych obiecujących zawodników i był przymierzany w Unii do młodzieżowej drużyny do lat 24. Jednak ku zaskoczeniu wszystkich rodzice wspólnie z zawodnikiem złożyli podpisy pod kontraktem w Apatorze Toruń, gdzie gwiazdą toruńskiego temu U24 miał być Petr Chlupáč, z którym team "juniorów starszych" stanowić mieli Rosjanin - Jewgienij Sajdulin, Australijczyk - Zach Cook i właśnie Bastian Pedersen. Ojciec zawodnika Ronie Pedersen w wywiadzie tak komentował rozwój sportowy i możliwości syna: "Bastian naprawdę ciężko trenuje i cieszy się każdą chwilą spędzoną na torze. Podczas jazdy na motocyklu jest w swoim żywiole, co też łatwo dostrzec. Zawsze traktowaliśmy żużel jako hobby, pasję i nigdy nie naciskaliśmy na Bastiana, że musi zostać profesjonalnym żużlowcem. To on sam zadecydował, że chce się ścigać, a to że ja kiedyś jeździłem na żużlu czy Nicki jeszcze to robi, nie miało znaczenia. Oczywiście Bastian może ten fakt wykorzystać i zawsze liczyć na naszą pomoc. Syn ma prawdopodobnie najlepszy sprzęt na świecie, ale kiedy staje pod taśmą tylko sam może udowodnić swoje umiejętności wybierając odpowiednią ścieżkę jazdy. Bastian ma obecnie 15 lat. 28 kwietnia skończy 16 lat. Obecnie chodzi do szkoły i ważne jest to, że musi jednocześnie dbać o swoją edukację i podnosić swoje umiejętności jazdy na motocyklu, więc czas pokaże, na co go będzie stać".
Z kolei młody żużlowiec podpisaniu kontaktu nie chciał snuć dalekosiężnych wizji i skupiał się na tym aby mieć jak najwięcej startów, w których zbierze jak największe doświadczenie i wykorzysta szansę na pokazanie się w rozgrywkach Ekstraligi U-24 w barwach Apatora. Oprócz ligi polskiej zawodnik planował ścigać się ścigał się w duńskiej Superlidze, w której podpisał umowę z Fjelsted Speedway Klub oraz w lidze niemieckiej, gdzie miał zdobywać punkty dla MSC Diedenbergen. Ponadto 15-letni Duńczyk dostał powołanie do reprezentacji Danii do lat 19. Jedno było pewne, Bastianowi zaczęli przyglądać się wszyscy miłośnicy speedwaya. Chłopak miał talent, odpowiednie geny i spoty potencjał, by namieszać w żużlu, a do tego był niezwykle poukładanym młodym człowiekiem: "Swoją przyszłość buduję krok po kroku i zacznę powoli na początku, później jeśli będzie zainteresowanie by zagwarantować mi żebym pokręcił jakieś kołka na torach w Polsce, byłbym bardziej niż szczęśliwy by to zrobić ale dla mnie nie liczy się być tylko w klubie, chciałbym być przydatny. Mam najlepszego tatę jakiego żużlowiec mógłby sobie wyobrazić, on rozumie i wie dokładnie to co trzeba zrobić w danej sytuacji kiedy tor jest mokry czy suchy, pomógł mi bardzo mocno, gdyby nie on na pewno nie bym był w tym miejscu w którym jestem teraz, za co mu dziękuje. Kiedy byłem znacznie młodszy mój wujek Nicki Pedersen i właśnie tata byli moimi idolami, ale od tego czasu dużo się zmieniło i jeśli mam być szczery to moim idolem jest Maciej Janowski oraz gdy startował był Greg Hancock.
Jestem zadowolony z podpisanej umowy w Toruniu. Były inne oferty, ale znam Toruń i bardzo podoba mi się okolica i atmosfera, dlatego związałem się trzyletnim kontraktem właśnie w Toruniu. Tu mam obiecany rozwój, bo dostanę szansę stratowania w drużynie do lat 24 i liczę, że to będzie przepustka do czegoś więcej. Trzeba jednak pamiętać, że to mój pierwszy sezon w kategorii 500 ccm i mam kilka lat by wspiąć się na szczyt. Przede mną też wyzwanie logistycznie, bo w sezonie będę dojeżdżał na mecze w Polsce, ponieważ mam jeszcze szkołę w Danii, którą muszę skończyć. Jednak gdy skończę szkołę będę chciał zamieszkać w Polsce, jeśli rodzice na to pozwolą".

Debiut zawodnika na polskich torach miał miejsce w Gorzowie i przypadł na trzecią rundę DMP-U24, 10 maja 2022. Co prawda nie był to spektakularny występ, bo w pięciu startach zdobył zaledwie 3 punkty, ale młody Duńczyk przełamał pierwszy stres na polskich torach i wspólnie z żużlową rodziną mógł planować rozwój swojej międzynarodowej kariery. Ostatecznie syn Ronniego Pedersena wystąpił w dziewięciu spotkaniach Ekstraligi U24, osiągając średnią punktową 1,154 pkt./bieg. Toruńscy działacze nie mieli wątpliwości co do dalszych inwestycji w obiecującego Duńczyka, widząc w nim potencjał i zaproponowali mu kontynuację startów również w kolejnym sezonie. I była to dobra decyzja, bo Bastian poprawił znacząco swoją średnią w rozgrywkach ekstraliga U2, a także znacząco poprawił swoją sylwetkę na motocyklu i gołym okiem było widać, że rozwinął swoje umiejętności, pod okiem wujka Nickiego, który mocno zaangażował się w pomoc bratankowi. Potwierdzeniem możliwości zawodnika, był piorunujący występ w ostatniej rundzie SGP2 na torze w Vojens. W turnieju tym okazał Polak, Mateusz Cierniak zapewnił sobie tytuł indywidualnego mistrza świata juniorów, ale niespełna osiemnastoletniej nadziei duńskiego żużla, startując z pozycji rezerwowego zgromadziła w trzech startach sześć punktów. najmłodszy z rodu Pedersenów dwukrotnie mijał linię mety na pierwszej pozycji, pokonując zawodników ze zdecydowanie większym doświadczeniem i nie krył ogromnej satysfakcji: "Jestem bardzo zadowolony ze swojego występu. Tak naprawdę w dwóch startach zdobyłem sześć punktów i wygrałem z naprawdę o wiele bardziej lepszymi i doświadczonymi ode mnie zawodnikami. W trzecim swoim starcie nie do końca udał mi się moment startowy, próbowałem skorygować błędy po starcie i niestety zakończyło się to upadkiem. Szkoda, ale ogólnie start z najlepszymi juniorami świata uznaję za udany. Kiedyś jednak chciałbym odnosić takie sukcesy jak wujek, bo sylwetką podobno już go przypominam. Choć z drugiej strony moim idolem jest Greg Hancock, który był doskonałym zawodnikiem i generalnie ma fajne podejście do ludzi poza torem".
Sukces ten pokazał, że pomimo bardzo młodego wieku zawodnik młodzieżowej drużyny Apatora Toruń miał jasno sprecyzowany plan na najbliższe lata. Chciał bowiem systematycznie wspinać się na kolejne szczeble żużlowej kariery, a w roku 2024 chciał zagościć w SGP2 jako stały uczestnik cyklu. Ponadto chciał kontynuować starty w zespole z Torunia i miał nadzieję, że będzie się rozwijał nie tylko w lidze U24, bowiem był gotów na wypożyczenie i regularne starty na niższym szczeblu ligowej rywalizacji.

Czy Apator wypożyczy młodego zawodnika do niższej ligi, a może plan toruńskich działaczy jest taki, by sprawdzić umiejętności Bastiana nie tylko w U24, ale również na poziomie ekstraligowym?
Odpowiedzi na te pytania poznamy już w sezonie 2024.

Poza ligą polską zawodnik startował m.in w:
Fjelsted, Holsted

Osiągnięcia

SGP2 - IMŚJ

2023/R18

Kluby w lidze polskiej:

2022- -2023

Wyniki ligowe zawodnika w barwach toruńskich

Sezon	mecze	biegi	punkty	bonusy	Średnia biegowa	Miejsce w ligowym rankingu		punkty U24	Średnia U24
2022	-	-	-	-	-	-		39+6	1,154
2023	-	-	-	-	-	-		88+8	1,655