grand prix challenge


Turniej kwalifikacyjny fo finałowego cyklu GP IMŚ na rok następny. Do Challenge awansowali najlepsi zawodnicy z finałów kontynentalnego (w 1999 roku - pięciu z miejsc od drugiego do szóstego) i interkontynentalnego (w 1999 roku sześciu, z miejsc od drugiego do siódmego), od 1999 roku także Indywidualny Mistrz Świata Juniorów z danego sezonu uzupełniał stawkę ostatniego szczebla eliminacji przed GP IMŚ. Pozostali zawodnicy startujący w Challengu to żużlowcy, którzy w danym roku nie zmieścili się w czołówce GP IMŚ.

GP Challenge rozegrano po raz pierwszy w 1995 roku i startowało w nim szesnastu zawodników wg tabeli dwudziestobiegowej. Obok najlepszych zawodników z finałów kontynentalnego i interkontynentalnego stawkę uzupełnili zawpodnicy sklasyfikowani na miejscach od dziewiątego do szesnastego w GP IMŚ 1995. takie zasady obowiązywały także w latach 1996 i 1997.
Od 1998 roku Challenge był rozgrywany na takiej samej zasadzie jak GP IMŚ, czyli jako turniej dwudziestoczterobiegowy z udziałem dwudziestu czterech zawodników startujących w systemie knock-out z wyścigami kwalifikacyjnymi turniejem głównym i finałami.

Pierwszy turniej GP Challenge rozegrano we włoskim Lonigo w dniu 8 maja 1995 roku, a startowali w nim:
Leigh Adams Australia 14 pkt
Marvyn Cox Anglia 13 pkt
Peter Karlsson Szwecja 11 pkt
Tommy Knudsen Dania 11 pkt
Joe Screen Anglia 11 pkt
Garry Havelock Anglia 9 pkt
Craig Boyce Australia 8+3 pkt
Andy Smith Anglia 8+2 pkt
Tomasz Gollob Polska 8+1 pkt
Robert Nagy Węgry 6 pkt
Jan Staechmann Dania 5 pkt
Zoltan Adorian Węgry 5 pkt
Mikael Karlsson Szwecja 4 pkt
Brian Karger Dania 3 pkt
Stefan Alfonso Włochy 2 pkt
Antonin Kasper Czechy 1 pkt
Brian Andersen Dania ns
Rif Saitgariejew Rosja ns

Źródło: Wiesław Dobruszek; "Żużlowe ABC" t. I; Leszno 2004

strona główna

toruńskie turnieje turnieje światowe turnieje krajowe
zawodnicy trenerzy mechanicy działacze
klub statystyki sprzęt