ŚNIEGOWSKI Grzegorz

Urodził się 17 sierpnia 1962 roku w Gnieźnie. Egzamin na licencję żużlową uzyskał w wieku 19 lat (15 września 1981) na torze Unii Leszno. Na torze ligowym zadebiutował w następnym sezonie w barwach toruńskiego Apatora, w którym startował przez pięć kolejnych sezonów, odnosząc w tym czasie swoje największe sukcesy, a wśród nich ten najbardziej ceniony wśród kibiców i zawodników, czyli Drużynowe Mistrzostwo Polski (1986).

Grzegorzowi Śniegowskiemu nie dane było zostać liderem toruńskiego zespołu, bowiem ta rola przypadła w tamtym okresie Janowi Ząbikowi i Wojciechowi Żabiałowiczowi, niemniej Śniegowski miał swój cenny wkład w sukcesy drużyny z miasta Kopernika.
Swoje pierwsze znaczące indywidualne osiągnięcie zawodnik zanotował już w pierwszym sezonie startów, kiedy to w 1982 roku wywalczył awans do finału MIMP w Opolu. Na torze tamtejszego Kolejarza uzbierał cztery punkty (1,1,2,d,0) i w efekcie został sklasyfikowany na trzynastym miejscu. W następnym sezonie Śniegowski także zdołał zakwalifikować się do finału MIMP, który tym razem rozgrywano na torze gnieźnieńskiego Startu. Ten występ był zdecydowanie lepszy od opolskiego, bowiem z dorobkiem 10 pkt. (2,2,2,1,3) zajął wysoką piątą lokatę. Po trzech seriach toruńczyk miał w dorobku 6 pkt. bowiem na metę przyjeżdżał na drugich pozycjach, istniała zatem realna szansa na pozycje medalową. Jednak 1 pkt. w czwartej gonitwie zredukował szanse na miejsce w gronie medalistów praktycznie do zera. Anioł jednak nie poddał się i zdołał wygrać swój ostatni wyścig, jednak uzbierał tyle samo pkt. co bydgoszczanin Ryszard Dołomisiewicz i o dwa oczka mniej niż trzecie w końcowej klasyfikacji Dariusz Stenka z gdańskiego Wybrzeża.
W 1983 roku Śniegowski był również uczestnikiem finałowego turnieju o Srebrny Kask, który rozgrywano w Toruniu. Mimo tego że występował na swoim torze zdobył tylko 6 pkt, kończąc zawody na dziewiątym miejscu. Niezbyt udany występ zanotował również w pierwszym finale Mistrzostw Polski Par Klubowych w 1985 roku. Na torze ROW-u Rybnik wespół z Wojciechem Żabiałowiczem i Tadeuszem Wiśniewski startując z pozycji rezerwowego pojawił się na torze w dwóch biegach nie zdobywając punktów, a toruńska ekipa została sklasyfikowana na ostatnim siódmym miejscu.
Niepowodzenie MPPK, Śniegowski  wynagrodził sobie mistrzostwem w MDMP, wygrywając wspólnie z Piotrem Maćkiewiczem, Stefanem Tietzem, Krzysztofem Kuczwalskim i Stanisławem Miedzińskim na własnym torze, który był niewątpliwym atutem toruńskiej drużyny młodzieżowej. Należy dodać że zawody te były bardzo zacięte, a zespoły na podium dzieliły różnice jednego punktu.
Toruń okazał się szczęśliwy dla Grzegorza Śniegowskiego także w roku 1986. Tym razem podczas finału MPPK ekipa Apatora, którą tworzyli tak jak przed rokiem Żabiałowicz i Śniegowski została uzupełniona Stanisławem Miedzińskim wygrała te zawody zdecydowanie wyprzedzając Wybrzeże Gdańsk i Falubaz Zielona Góra. Obok mistrzostwa w parach w tym samym roku Śniegowski sięgnął po medal DMP.

Po tak udanym dla siebie i ekipy z miasta piernika, Śniegowski niespodziewanie zmienił barwy klubowe i przeniósł się do gnieźnieńskiego Startu. Ekipa spod znaku piastowskiego orła startowała bowiem w 1987 roku w szeregach najlepszych drużyn w kraju, jednak na koniec sezonu przyszło jej zaznać goryczy degradacji  do niższej klasy rozgrywkowej.

Swoją karierę ligową zakończył Grzegorz Śniegowski w roku 1988 meczem z KKŻ Krosno na torze gnieźnieńskiego Startu zdobywając  13 pkt. + 1 bon wygrywając cztery wyścigi.

Po zakończeniu kariery wziął rozbrat ze speedwayem, jednak powrócił po kilku latach jako terener, prowadził m.in. zespół Startu Gniezno

Osiągnięcia

DMP	1986/1; 1983/3
MDMP	1985/1
MIMP	1983/5; 1982/13;
MPPK	1986/1; 1985/7;
SK	1983/9

Wyniki ligowe zawodnika w barwach toruńskich

Sezon	mecze	biegi	punkty	bonusy	Średnia biegowa	Miejsce w ligowym rankingu
1982	5	10	4	2	0,60	89
1983	18	56	52	16	1,21	58
1984	8	23	28	4	1,39	nklas (4)
1985	18	58	75	13	1,51	43
1986	18	85	154	30	2,46	11

Zdjęcie zostało nabyte
na stadionowym stoisku z pamiątkami