Albert H. "Al" Crocker był jednym z większych i najlepiej prosperujących dilerów amerykańskiego motocykla Indian. Posiadał w Los Angeles niewielki warsztat mechaniczny i dobrze wykwalifikowaną załogę. W ramach współpracy z zakładami Indian rozpoczął produkcję niektórych części do motocykli. Żywo interesował się wszelkimi odmianami wyścigów motocyklowych. Jego zapał do europejskiej i australijskiej odmiany dirt - tracka narodził się po powrocie do Ameryki wielkiej gwiazdy brytyjskich torów - po wielu latach międzynarodowej kariery w rodzime strony wrócił Lloyd Elder - "Sprouts" nie tylko wybudował tor na swojej posiadłości, ale w krótkim czasie zajął się szkoleniem zawodników w wielu ośrodkach na istniejących już torach. Dirt-track propagował min. na lekkoatletycznych bieżniach szkolnych stadionów w Los Angeles.
Wzrostowi popularności dirt-trackowych wyścigów towarzyszyło szybko
rodzące się zapotrzebowanie na motocykle. Crocker opracował projekt
własnej ramy, w której umieścił jednostkę napędową o pojemności 750 cm3 z
wytwórni Indian. Dalsze
prace konstrukcyjne zmierzały do poprawy osiągów silnika.
Po koniec 1932 roku motocykl otrzymał górnozaworowy silnik o pojemności 500
cm3, a jednoślady Crocker'a wykorzystywane były na torach w Long Beach, San
Diego, Los Angeles, i Santa Anna oraz podczas gościnnych występów
amerykańskich zawodników w Meksyku.
Do dalszych prac inżynieryjno - konstrukcyjnych zmuszała konkurencja importowanych motocykli. Sprzęt miał być być tani w utrzymaniu, a jednocześnie posiadać silnik o odpowiedniej mocy i przyspieszeniu. Na jednocylindrowym, górnozaworowym Crokerze, na torze po raz pierwszy w Kalifornii pojawił się amerykański gwiazdor dirt - trackowych aren Cordy Milne. 11 listopada 1933 roku na obiekcie przy Emoryville podczas swoich 12 jazd raz tylko zajął drugą pozycję, zdecydowanie wygrywając w pozostałych (gdy Milne 4 lata później zdobywał medal IMŚ startował na JAP-ie). Maszyna Crocker'a napędzana była alkoholowym paliwem, a jednocylindrowa jednostka napędowa posiadała wysoki stopień sprężania 14:1.
Także na kontynencie amerykańskim najgroźniejszym konkurentem dla producentów żużlowych maszyn okazał się JAP. A Crocker swoimi osiągami dorównywał tylko odchodzącemu w niepamięć brytyjskiemu Rudgowi. Na przelomie roku 1934 i 1935 amerykański konstruktor i pasjonat zaprzestał dalszych prac doświadczalnych nad żużlowym motocyklem i powrócił do swojego innego "konika" - motocykla wyścigowego. W malej kalifornijskiej wytwórni wyprodukowano około 50 egzemplarzy dirt-trackowych motocykli.
Zdjęcie i opis pochodzi z książki
Dirt - Track
żużel lat przedwojennych