Albert H. "Al" Crocker był jednym z większych i najlepiej
prosperujących dilerów amerykańskiego motocykla
Indian. Posiadał w Los
Angeles niewielki
warsztat mechaniczny i dobrze wykwalifikowaną załogę. W ramach współpracy z
zakładami Indian rozpoczął produkcję niektórych części do motocykli. Żywo
interesował się wszelkimi odmianami wyścigów motocyklowych. Jego zapał do
europejskiej i australijskiej odmiany dirt - tracka narodził się po powrocie
do Ameryki wielkiej gwiazdy brytyjskich torów - po wielu latach
międzynarodowej kariery w rodzime strony wrócił Lloyd Elder - "Sprouts" nie
tylko wybudował tor na swojej posiadłości, ale w krótkim czasie zajął się
szkoleniem zawodników w wielu ośrodkach na istniejących już torach.
Dirt-track propagował min. na lekkoatletycznych bieżniach szkolnych
stadionów w Los Angeles.
Wzrostowi popularności dirt-trackowych wyścigów towarzyszyło szybko
rodzące się zapotrzebowanie na motocykle. Crocker opracował projekt
własnej ramy, w której umieścił jednostkę napędową o pojemności 750 cm3 z
wytwórni Indian. Dalsze
prace konstrukcyjne zmierzały do poprawy osiągów silnika.
Po koniec 1932 roku motocykl otrzymał górnozaworowy silnik o pojemności 500
cm3, a jednoślady Crocker'a wykorzystywane były na torach w Long Beach, San
Diego, Los Angeles, i Santa Anna oraz podczas gościnnych występów
amerykańskich zawodników w Meksyku.
Do
dalszych prac inżynieryjno - konstrukcyjnych zmuszała konkurencja
importowanych motocykli. Sprzęt miał być być tani w utrzymaniu, a
jednocześnie posiadać silnik o odpowiedniej mocy i przyspieszeniu. Na
jednocylindrowym, górnozaworowym Crokerze, na torze po raz pierwszy w
Kalifornii pojawił się amerykański gwiazdor dirt - trackowych aren Cordy
Milne. 11 listopada 1933 roku na obiekcie przy Emoryville podczas swoich 12
jazd raz tylko zajął drugą pozycję, zdecydowanie wygrywając w pozostałych
(gdy Milne 4 lata później zdobywał medal IMŚ startował na
JAP-ie). Maszyna Crocker'a
napędzana była alkoholowym paliwem, a jednocylindrowa jednostka napędowa
posiadała wysoki stopień sprężania 14:1.
Także na kontynencie amerykańskim najgroźniejszym konkurentem dla producentów żużlowych maszyn okazał się JAP. A Crocker swoimi osiągami dorównywał tylko odchodzącemu w niepamięć brytyjskiemu Rudgowi. Na przelomie roku 1934 i 1935 amerykański konstruktor i pasjonat zaprzestał dalszych prac doświadczalnych nad żużlowym motocyklem i powrócił do swojego innego "konika" - motocykla wyścigowego. W malej kalifornijskiej wytwórni wyprodukowano około 50 egzemplarzy dirt-trackowych motocykli.
Zdjęcie i opis pochodzi z książki
Dirt - Track
żużel lat przedwojennych