motocykl bsa

Motocykl produkowany w fabryce Birmingham Small Arms Company (BSA), której korzenie sięgają 1861 roku, kiedy to miejscowi rusznikarze i rzemieślnicy postanowili wspólnie zamiast broni wytwarzać rowery. Precyzja w wytwarzaniu broni szybko przełożyła się na nową gałąź produkcji, co znalazło uznanie wśród klientów. W roku 1903 zaprojektowano w fabryce pierwszy prototyp pojazdu jednośladowego z silnikiem spalinowym, a sześć lat później rozpoczęto seryjną produkcję. (na zdjęciu BSA model D z roku 1921)
Fabryka podczas wojny nawiązała współpracę z Dailmlerem co zaowocowało produkcją części do woskowych samochodów. W roku 1944 BSA miało już 67 zakładów produkcyjnych, a dodatkowo przejęło innego producenta motocykli - Ariela, ponadto łącząc się siedem lat później z Triumfem zostało największym producentem motocykli na świecie.

BSA jak już wspomniano rozpoczęło seryjną produkcje motocykli w roku 1910. Sławę i uznanie znalazły takie modele jak:
    Gold Star,
        Bantam (na zdjęciu z lewej)
            Victor
                Royal Star
                    Thunderboldt
                        Lightnight
                            Firebird
                                                                  Rocket
Obecnie firma znana jest z produkcji ekskluzywnego motocykla Gold SR 500  z silnikiem Yamachy, których produkcja i realizacja odbywa się na zamówienie
Jednak na początku motoryzacyjnej myśli technicznej konstruktorzy fabryki podbijali dirt-trackowe areny modelem BSA S 29(na zdjęciu), który szybko zyskał uznanie na angielskim rynku motoryzacyjnym. Motocykl został skonstruowany na bazie motocykla Sunbeam, z myślą o szerokim gronie zawodników stąd jego cena była wyjątkowo przystępna. W zakładach BSA wyprodukowano łącznie około 400 modeli BSA S 29, który to był przeznaczony dla zawodników startujących na dirt-trackowych torach, a którzy to preferowali styl jazdy zwany "traliling foot" (ciągnąć lewą nogę - za motocyklem). Styl jazdy wymuszała konstrukcja maszyny, która posiadała krótki przedni widelec z centralną sprężyną, co uniemożliwiało nadmierny skręt. Z myślą o dirt-tracku skonstruowano wzmocnioną i usztywnioną ramę z krótkim rozstawem między osiami kół. Gaźnik motocykla wyposażono w filtr powietrza, a silnik o pojemności 500 ccm posiadał głowicę z dwoma krótko ściętymi wydechami. Całość jednostki napędowej została uzupełniona o pompę olejową umieszczoną na zbiorniku paliwa. Sprzęgło i skrzynia biegów pochodziły co prawda z modelu szosowego, ale przy projektowaniu całości uwzględniono wiele uwag ówczesnego matadora dirt-tracka Jacka Parkera, który na specjalnie wybudowanym przy fabryce torze testował wszystkie rozwiązania konstrukcyjne.
Własności trakcyjno - jezdne miała poprawić specjalna konstrukcja kierownicy z uchwytami skierowanymi ku dołowi.
Motocykl posiadał jednak kilka wad, a jedną z nich był zbyt wysoko umieszczony środek ciężkości (wyżej niż np. w Douglasie), ponadto na torowych wybojach jazdę utrudniał zbyt mały prześwit pod silnikiem, bowiem na głębokich koleinach silnik uderzał o podłoże, co przeszkadzało w płynnej jeździe.

Silna konkurencja Japończyków i Niemców doprowadziła z początkiem lat siedemdziesiątych do kłopotów finansowych firmy i jej podziału na mniejsze spółki. Ostatnią zmianą w spółce było powołanie w 1994 roku BSA Regal Group, której jednym z udziałowców jest Andover Norton International Ltd.

Zdjęcie i opis pochodzi z książki
Dirt - Track żużel lat przedwojennych