Urodził się w 1955 r. w Toruniu.

Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika. Dziennikarz, publicysta. Zaczynał w Ilustrowanym Kurierze Polskim, od 1990 r. w Expressie Bydgoskim, od 1992 współpracownik Tygodnika Żużlowego. Autor bądź współautor ponad dwudziestu wydawnictw o tematyce sportowej, w większości poświęconych historii żużla, w tym m.in. Ten, który odkrył Wembley, Dołek, Mały wojownik, Wiosłem z Brdy wyrosłe, Żużel po bydgosku, czy wreszcie Anioły na torze.
To właśnie Anioły na torze zainspirowały mnie młodego żużlomaniaka do kontynuowania żużlowej historii toruńskiego speedwaya.

Zaangażowanie Pana Krzysztofa w speedway najlepiej oddaje posłowie popełnione przy pozycji Anioły na torze
Byłem z nimi. Od pierwszych dni, od pierw­szych występów po reaktywowaniu żużla w Toru­niu. Dzieliłem wszystkie smutki i radości, dni triumfu i rozpaczy. Byłem z nimi, gdy cieszyli się z pierwszych zwycięstw i marzyli o ekstraklasie. I gdy przegrywali mecz za meczem, bojąc się wy­chodzić na tor po śmierci Rosego. Także wtedy, gdy wreszcie awansowali. Byłem z nimi, gdy w premierowym występie w ekstraklasie zbierali baty na własnym torze od "wielkiego" Włókniarza. Gdy pierwszy raz wycięli numer Polonii w Bydgoszczy w derby. I gdy sięgali po pierwsze ligowe złoto i po następne. Również i wówczas, gdy tak frajer­sko wypuścili z rąk kolejne w 1996. Byłem z nimi każdego roku.
Byłem tam znów na ostatnim meczu roku 2001. Zobaczyć, jak zdobywają trzecie złoto. I po­kłonić się, jak zawsze kiedy wspinam się na koro­nę tamtego stadionu, cieniom Niezapomnianych - Rosego, jego kolegów i uczniów, których z roku na rok wśród nas ubywa.