motocykl oec

Motocykle firmy Osborn Engineering Company próbowały szczęścia w czarnym sporcie trzy razy w latach 1928, 1948 i 1953. Próby podbicia żużlowego rynku opierały się na ramie własnej konstrukcji i silniku JAP. Fabrykę założył Fredric Osborn w 1901 roku i skoncentrował się tylko na produkcji motocykli w których wykorzystywał silniki innych producentów najczęściej produkowanych w firmie Blackbourne. Gdy w 1920 roku fabrykę przejął syn założyciela rozpoczęto produkcję silników własnej konstrukcji, a inspiracją do projektowania własnych jednostek napędowych było przejęcie dotychczasowego dostawcy fabryki Blackbourne.

W nowych projektach zmodernizowano układ kierowniczy, ale sięgnięto po sprawdzony silnik JAP-a. Jednak nie uchroniło to firmy przed problemami finansowymi do której doprowadziła produkcja otwartego samochodu typu roadster Atlanta Duo czy dwukołowego pojazdu Withwood Monocar (połączenie motocykla i samochodu).

Należy dodać, że pomimo nieudanych prób ze speedwayem, OEC miał również swoje wielkie chwile jak chociażby rekord świata prędkości (121,3 mph) ustanowiony w 1926 roku. Cztery lata późnej Joe Wrigt na motocyklu tej samej marki, ale z silnikiem JAP-a poprawił ten wyczyn jadąc z prędkością 150,736 mph (242,53 km/h).
Wart odnotowania jest również fakt, że w sportowym ściganiu po raz pierwszy OEC uczestniczył w 1928 roku, a maszyna była wyposażona w silni JAP Dog Ear. Motocykle te startowały jeszcze na żużlowych torach w latach 1948 i 1953 a różniły się konstrukcją ram jednak niezmiennie motocykl napędzany był JAP-em.

Produkcję motocykli zatrzymała wojna podczas której zbombardowano hale produkcyjne. Po wojnie próbowano wskrzesić zgliszcza, ale w roku 1954 firma zaprzestała działalności.

Zdjęcie i opis pochodzi z książki
Dirt - Track żużel lat przedwojennych