motocykl harley

Jeden z pierwszych motocykli przystosowanych do jazdy po luźnej nawierzchni. Pojawił się na torach w latach dwudziestych, a producentem była Amerykańska wytwórnia w Milwaukee w stanie Wisconsin.
Konstruktorzy tej maszyny wykorzystali wszystkie dotychczasowe doświadczenia jeźdźców i usunęli z niej wszystko co zbędne w wyścigach torowych. i zaczęli tworzyć pierwowzory dla późniejszych motocykli produkowanych przez inne firmy.

Pierwszym motocyklem do jazdy na żużlu, który wyjechał z fabryki Harleya i braci Davidson był HD Bordtrack Racer, a było to w roku 1915. Motocykl ten miał być konkurencją dla Indian'a. Ponieważ maszyna ta zbudowana była na standardowej ogólnie przyjętej konstrukcji, a główna różnica wynikała z zastosowania silnika (dwucylindrowy silnik w układzie widlastym) skonstruowanego w fabryce Harleya, cały czas poszukiwano nowych rozwiązań i w roku 1920 powstał nowy motocykl z dwucylindrowym silniekiem w układzie widlastym z ośmioma zaworami i dwoma rozrządami (dotychczas stosowano jeden układ rozrządu).
Jednak na tym nie poprzestano i w trzy lata później konstruktorzy Harleya-Daviodsona ponownie zmodyfikowali układ rozrządu (pośredni system sterowania zastąpiono rozwiązaniem bezpośrednim), jak również kształt głowicy, a co za tym idzie układ korbowo-tłokowy i sposób sterowania zaworami. Nowy motocykl nazwano HD Factory Racer "Indirect-action". Motocykl ten produkowany był tylko przez dwa lata, bowiem kolejnym dzieckiem fabryki był Harley - Davidson Peashooters, z kierownicą której końce były skierowane niemal pionowo ku dołowi. Rozwiązanie to skopiowano z modelu Indiana o nazwie Indian - Daytona "Dry-Lakes Racing". Motocykl ten miał charakterystyczny odgłos pracy silnika, sta nadano mu nazwę "Pukawka". Konstruktorem maszyny był Arthur "Connie" Constantine wespół z ówczesną gwiazdą dirt-tracka Joe Petrali i była to odpowiedź producenta Harleyów na obowiązujące na torach amerykańskich przepisy.  Pashooters był ewenementem wśród ówczesnej myśli technicznej, bowiem  posiadał jednocylindrowy silnik (inne motocykle posiadały dwa cylindry) o pojemności 350 ccm. Jednocylindrowy silnik znalazł wielu zwolenników stąd w latach 1926-1934 istniały dwie wersje tej jednostki napędowej: dolnozaworowa o mocy 8 KM i górnozaworowa o mocy 12 KM. W motocyklu zastosowano gaźnik Schebler, a układ smarowania był wyposażony w mechaniczną pompę olejową. Do wyboru był również rodzaj zapłonu bowiem można było używać zapłonu iskrowego lub bateryjnego.

Po sukcesach "Pukawki" fabryka z Milwaukee zaprzestała dalszych prac konstrukcyjnych nad kolejnymi modelami "pierwszych żużlówek". Blask Harleyom próbował przywrócić Petrali, który poczynił kolejny model o nazwie Harley CAC, oparty na modelu Peashooters, z tym że Petrali zmienił głowice i zwiększył pojemność silnika do 500 ccm. Pomysły byłego dirt-trackowca nie znalazły jednak uznania w oczach właścicieli fabryki i firma odwróciła się od produkcji "dirt-tracków"

Oto niektóre z modeli wyprodukowanych w fabryce Harley - Davidson na początku ubiegłego stulecia.

Źródło: Henryk Grzonka; "Speedway mała encyklopedia" 1996

Zdjęcie i opis pochodzi z książki
Dirt - Track żużel lat przedwojennych