PRODUCENCI
Maliniak, Hagon, Wulf Sport, Pro Gip Troy Lee, GTS, BN, Jerbergs, SF Racewear, SJP, Alpine Stars

UŻYTKOWANIE - PARAMETRY
Podczas treningów i zawodów, zawodnicy muszą mieć na sobie odpowiedni ubiór ochronny i obuwie. Obecnie nowoczesne stroje wyparły z rynku ubiory skórzane, które stosowano do końca lat osiemdziesiątych. Niemniej w praktyce nowe stroje kevlarowe są mniej bezpieczne podczas upadków, ale jednocześnie w mniejszym stopniu krępują ruchy zawodnika.
W myśl regulaminu pod pojęciem odpowiednia odzież ochronna rozumie się: jednoczęściowy kombinezon lub komplet składający się z "wyścigowych" spodni, koszuli lub kurtki i obuwie, wszystko wykonane z materiału zapewniającego ochronę w zadawalającym stopniu. Odzież zazwyczaj wykonana jest ze skóry o grubości nie mniejszej niż 1,2 mm lub innego materiału posiadającego właściwości podobne do skóry.
Jak już wspomniano materiałem zastępującym skórę jest coraz częściej kevlar który jest zdecydowanie lżejszy i spełnia wymagania określone przepisami, tzn.:
            - posiada grubość o grubości 1,00 mm,
            - nie jest łatwopalny
            - jest odporny na ścieranie
            - posiada odpowiedni współczynnik tarcia w stosunku do rodzaju nawierzchni
            - ma zdolność do wchłaniania potu
            - jest nietoksyczny i nie powodujący alergii - (test medyczny)
            - jest włóknem które się nie topi się

Sam ubiór zawodnika powinien spełniać następujące wymagania:
            - musi być jednoczęściowy, co prawd górna i dolna cześć mogą być oddzielnymi elementami, ale muszą one być łączone zamkiem
            - powinien być wykonany z elastycznych materiałów (np. skóra, kevlar), umożliwiających swobodne ruchy zawodnikowi
            - naprawa kombinezonu jest dopuszczalna tylko wtedy gdy po naprawie powróci on do oryginalnego stanu
            - wraz kombinezonem zawodnik musi używać zawsze ochraniacze, które mogą występować jako cześć kombinezonu, ale również dopuszczane jest ich zakładanie jako oddzielnego elementu pod kombinezon
            - każdy kombinezon musi mieć metkę producenta, stwierdzającą iż produkt ten jest wykonany zgodnie z regulaminem FIM.
            - Metka identyfikacyjna musi być przyszyta lub przytwierdzona na stałe do odzieży i winna być okazana podczas kontroli Komisarzowi Technicznemu w przypadku weryfikacji.

W marcu 2013 roku komisja techniczna FIM wykluczyła z użycia żużlową odzież ochronną wykonaną z nylonu lub lycry. Zawodnicy chętnie korzystali z kombinezonów uszytych z tych komponentów, ponieważ były niezwykle lekkie, ale materiały te uznano za łatwopalne, a jednocześnie zbyt cienkie, by po upadku chronić zawodnika, bowiem szybko ulegały przedarciu i skóra zawodników była narażona na otarcia. Zapisy FIM nie precyzowały jednak ile jakiego materiału powinno być użyte przy szyciu kombinezonów żużlowych. W środowisku mówiło się, że człowiekiem, który narobił całego zamieszania był były włoski żużlowiec Armando Castagna, który objął funkcję przewodniczącego komisji wyścigów torowych przy FIM. Armando jeszcze w 2010 roku, po tym jak Jason Crump upadł na tor i się poparzył, mówił otwarcie, że należałoby wrócić do skór. W późniejszym okresie krytykował również strój polskiego jeźdźca Janusza Kołodzieja twierdząc, że zawodnik ściga się w szmatkach, które absolutnie nie zapewniają mu bezpieczeństwa na torze. Castagna zapomniał jednak, że zawodnicy pod kombinezonem posiadają całą masę ochraniaczy. Niestety argumenty przedstawiane przez zawodników, nie przekonały byłego ..... ! zawodnika, który doprowadził do zmian w zapisach regulaminowych.

Odzież ochronna ma jeszcze inne zadanie, a mianowicie są wyśmienitym nośnikiem reklamy.
Nogawki spodni, a także rękawy to powierzchnie reklamowe które zawodnicy sprzedają w zamian na finansowe wsparcie w trakcie sezonu. Na rysunku zaprezentowano potencjalne miejsca reklamowe dla żużlowych darczyńców. Koszt reklamy zależy od jej umiejscowienia, a także od klasy zawodnika, który ma być nośnikiem reklamowy. Z uwagi na to że koszt ubioru żużlowa jest znacznym wydatkiem, reklamodawcy zazwyczaj wykupują powierzchnie reklamowe na kombinezonach zawodników na cały sezon. Z początkiem lat 2010 to właśnie powierzchnie reklamowe stały się małą kością niezgody na linii władze żużlowe - kluby - zawodnik, bowiem żużlowi decydenci regulaminowo zarezerwowali najbardziej atrakcyjne miejsca reklamowe na ubiorze zawodnika lub przekazali je do dyspozycji klubów, pozostawiając samym zawodnikom obszary najmniej atrakcyjne dla sponsorów. Niby w decyzji tej nie było nic dziwnego, bowiem np. w zawodach Formuły 1 zawodnik nie ma do swojej dyspozycji, żadnej powierzchni reklamowej, jednak w najszybszych wyścigach na świecie wszystkie koszty związane ze startami zawodnika ponosi jego team. W speedwayu natomiast większość kosztów ponosi zawodnik, który dodatkowo, aby reprezentować naprawdę wysoki poziom musi samodzielnie pozyskać darczyńców, którzy zapewnią mu najwyższej klasy sprzęt, logistykę, mechaników ect.

KONSERWACJA
Oprócz czyszczenia, każdy kombinezon zużywa się w trakcie eksploatacji. Upadki, kamienie działają destrukcyjnie na materiały użyte do produkcji kombinezonów. Dlatego kombinezon oprócz konserwacji wymaga regularnych naprawy. Zdecydowanie trwalsze są kombinezony skórzane, które również lepiej chronią zawodnika przed kamieniami, otarciami przy upadkach oraz dają ochronę termiczną. Minusem "skór" jest ich waga, a dodatkowo większa chłonność wody i potu, przez co ich ciężar zwiększa się wprost proporcjonalnie do długości użytkowania. Kombinezon skórzany wymaga też dłuższego okresu suszenia po czyszczeniu na mokro (2-3 dni) oraz zabiegów pielęgnacyjnych skóry. Dlatego każdy zawodnik posiada minimum 2 takie kombinezony, aby płynnie dokonywać zmiany przed kolejnymi turniejami.
Skóry po każdych zawodach są czyszczone specjalnymi detergentami, które nie powodują ich stwardnienia i pękania.
Z kolei kevlary zawodnicy piorą używając do tego celu dostępnych w domu środków czystości.

Oprócz konserwacji firmy produkujące odzież dla motocyklistów prześcigali się w coraz to nowszych rozwiązaniach, mających chronić zdrowie i życie zawodników. Jednym z takich testerów był m.in. Greg Hancock, który po zakończeniu kariery pozostał przy żużlu i z początkiem stycznia 2022 roku ponownie zasiadł na motocyklu żużlowym. Miało to miejsce na 220-metrowym torze w kalifornijskim Perris. Towarzyszyli mu syn Wilbur oraz Luke Becker. Były mistrz świata testował kombinezon przygotowany przez Alpine Stars, która słynęła z odzież i sprzętu m.in. dla zawodników startujących w MotoGP. Z kasków tej firmy korzystał Jason Doyle. Testowany kevlar posiadał system bazujący na elektronicznych czujnikach, które wyłapują nienaturalny ruch, przyśpieszenie i przeciążenie. Dzięki temu poduszki powietrzne uruchamiane pod kevlarem miały możliwość zadziałać jeszcze przed upadkiem, a nie po, jak było w przypadku kombinezonów stosowanych wcześniej chociażby przez Chrisa Harrisa. Od testów do masowej produkcji była jednak jeszcze daleka droga i na efekty współpracy Hancocka z Alpine trzeba będzie jeszcze trochę poczekać.