1978-08-27
Stal Toruń - Śląsk Świętochłowice 65 : 40

Przed meczem ze świętochłowiczanami, żużlowcy z grodu Kopernika mieli realne perspektywy na utrzymanie ligowego bytu. Musieli jedynie wygrać ze Śląskiem i w przedostatniej kolejce z Kolejarzem Opole.
Przed meczem zarówno goście jak i gospodarze zdawali sobie sprawę z ciężaru gatunkowego spotkania. Ewentualna porażka stawiała drużyny w trudnej sytuacji, a Ślązaków można powiedzieć w beznadziejnej. Zatem obie drużyny maksymalnie się zmobilizowały i walczyły o każdy punkt, w każdym wyścigu. Żadna z drużyn nie ryzykowała niestandardowych rozwiązań, aby dać sobie cień szansy na pozostanie w pierwszej lidze.
Tor w czasie spotkania był ciężki, po opadach deszczu i pierwsze wyścigi były trudne dla zawodników obu ekip. Pierwszy bieg wygrali gospodarze 4:2, jednak goście odrobili stratę w kolejnym wyścigu wygrywając takim samym stosunkiem punktów. W trzecim wyścigu zaczęły dziać się „cuda”. W pierwszym podejściu do tego biegu najpierw na tor upadł Kończykowski, ale sędzia wykluczył Brabańskiego. W powtórce pojechali Bury i Żabiałowicz. Toruńczyk prowadził niemal przez cały dystans, ale na ostatnich metrach zdefektował mu motocykl i trzy punkty zainkasował zawodnik gości, kończąc bieg samotnie. Od siódmego biegu w końcu zaczęło coś się dziać ciekawego na torze. Po odsypaniu nawierzchni toru, zawodnicy mogli podjąć walkę, a pojedynki były bardziej wyrównane, jednak to torunianie panowali nad sytuacją i sukcesywnie powiększali swoją przewagę, by ostatecznie wygrać 65:40. Stal zwyciężyła w jedenastu wyścigach, trzy biegi zakończyły się remisem, a w czterech pojedynkach wygrali goście. Najlepszy czas dnia uzyskał Kniaź - 75,40.
Torunianie mogli wygrać znacznie wyżej, gdyby nie liczne defekty.
Wygrana nad Śląskiem dała Toruniowi awans na ósmą pozycję w tabeli i realny stawał się pierwszoligowy byt w kolejnym sezonie, bowiem do "ogrania" pozostawał już tylko równie słaby w sezonie AD’78, Kolejarz Opole.

Podziękowania za pomoc dla
Andrzeja Korzybskiego