1977-04-21
Stal Toruń - Sparta Wrocław 59 : 36

Na kilka godzin przed spotkaniem na toruński stadion zawitało dwóch fińskich żużlowców, którzy udawali się na turniej do Łodzi. Mieli oni maszyny z silnikiem Weslake i zaproponowali, aby Stalowcy podjęli na nich rywali z Wrocławia. Toruńczycy jednak podziękowali, bowiem mieli w tym dniu doskonale spasowane do nawierzchni własne motocykle. I się nie pomylili, bowiem odprawili żużlowców z Dolnego Śląska z kwitkiem.
Sparta z Wrocławia niewiele miał do powiedzenia w potyczce z torunianamii przegrała 36:59, a o tym, że miejscowi nie odnieśli wyższego zwycięstwa zadecydowała przede wszystkim pogoda.
Pierwszy bieg nie przyniósł rozstrzygnięcia, bowiem padł remis, ale następne trzy gonitwy zakończyły się tryumfem gospodarzy, którzy objęli prowadzenie i nie oddali go już do końca zawodów. Co prawda w biegu piątym wrocławianie zwyciężyli 5:0, bowiem Olkiewicz i Marcinkowski upadali na tor i nie ukończyli wyścigu.
W zespole gości najlepszą formę prezentował, świetnie jeżdżący w tym, dniu Ryszard Jany, który w sześciu biegach zdobył, aż 17 pkt. przegrywając tylko jeden wyścig. Pogromcą lidera Sparty okazał się Kniaź, który po zaciętym pojedynku okazał się lepszy o przysłowiowy "błysk szprychy", a nawet sędzia miał wątpliwości z wytypowaniem zawodnika, który jako pierwszy przekroczył linię mety.
W zespole toruńskim nieco słabiej spisał się Moskowicz, jednak pozostali zawodnicy jeździli na swoim poziomie i po raz kolejny okazało się, że Stal posiada bardzo wyrównany zespół i ten atut pozwalał im tryumfować nad rywalami. Każdy ze startujących zawodników zdobywał punkty, a to w rozgrywkach ligowych było bardzo cenne. Gospodarze, aż w dziewięciu wyścigach odnosili zwycięstwa, a w sześciu innych remisowali, co dobitnie świadczy o ich przewadze.
Po zawodach Bolesław Mużdżak - sędzia zawodów - uznał pojedynek z a bardzo interesujący, a publiczność otrzymała od arbitra ocenę wzorową. Było to o tyle istotne, że w poprzednim spotkaniu było wiele zarzutów od sędziego pod adresem kibiców.